ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ Επικίνδυνα παιχνίδια με πολλαπλές στοχεύσεις

Οι ευθύνες κυβέρνησης - ΕΕ, η δράση φασιστικών ομάδων και ο ρόλος των ΜΚΟ

Η άγρια δολοφονική επίθεση σε βάρος προσφύγων και μεταναστών στη Λέσβο, που εκτελέστηκε από ακροδεξιές, φασιστικές ομάδες και όπως όλα δείχνουν ήταν προσχεδιασμένη και καλά οργανωμένη, αποτελεί μια ακόμα απόδειξη ότι τέτοιες ενέργειες έχουν πολλαπλές και επικίνδυνες στοχεύσεις.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικές οι ομοιότητες αυτής της επίθεσης με τα ρατσιστικά πογκρόμ στον Αγιο Παντελεήμονα, τις επιθέσεις και τις δολοφονίες μεταναστών, το κυνηγητό προσφύγων όλα τα προηγούμενα χρόνια, στα οποία πρωτοστάτησε η Χρυσή Αυγή, είτε φανερά είτε κρυμμένη πίσω από ομάδες «αγανακτισμένων» πολιτών.

Οι δολοφονικές φασιστικές ομάδες στη Λέσβο και σε άλλα νησιά του Β. Αιγαίου εκμεταλλεύονται την άθλια κατάσταση και τα οξυμένα προβλήματα που συνεπάγεται για πρόσφυγες, μετανάστες και κατοίκους ο διπλός εγκλωβισμός και εμφανίζονται ως εκείνοι που μπορούν άμεσα και «δραστικά» να δώσουν λύση στο πρόβλημα, «ξεβρωμίζοντας το νησί από τους μετανάστες», όπως αναφέρουν στα καλέσματά τους, κυρίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Πατούν» επίσης πάνω στη δικαιολογημένη ανησυχία των κατοίκων στα νησιά του Αιγαίου για το ενδεχόμενο να οξυνθεί η ένταση με την Τουρκία, προβάλλοντας σε μια τέτοια περίπτωση τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ως παράγοντα που μπορεί να αξιοποιηθεί σε επιθετικούς σχεδιασμούς της γειτονικής χώρας. Στη βάση αυτή, με «πατριωτικό» προκάλυμμα, σπέρνουν το μίσος και το ρατσισμό.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο αποπροσανατολισμός από τις βασικές αιτίες που οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους να έρχονται στη χώρα μας, που εξαναγκάζουν μανάδες με μωρά στην αγκαλιά να κατασκηνώνουν σε μια πλατεία, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, είναι έτσι κι αλλιώς βασικός στόχος των αστικών κυβερνήσεων και των μηχανισμών.

Γιατί έτσι:

-- «Κουκουλώνουν» ότι αιτία που βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις, για τα οποία η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει αναβαθμισμένο ρόλο. Κατάσταση που αποτελεί εύφορο έδαφος για σοβαρή αύξηση των λεγόμενων προσφυγικών ροών.

-- Κρύβουν ότι αιτία που χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες είναι διπλά εγκλωβισμένοι στα νησιά και ζουν στοιβαγμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες είναι η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας. Στη βάση αυτής της συμφωνίας, η κυβέρνηση κρατά εγκλωβισμένους αυτούς τους ανθρώπους, δημιουργώντας υπόβαθρο για εντάσεις και προστριβές.

-- Κρύβουν ότι ακριβώς αυτή η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας είχε ως αποτέλεσμα από το Μάρτη του 2016 (τότε που υπογράφτηκε) μέχρι σήμερα, πάνω από 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες να φτάσουν στα νησιά, ενώ αυξάνονται οι αφίξεις από τα χερσαία και από τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο.

-- Κρύβουν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι στην Ελλάδα, αλλά να φύγουν όσο πιο γρήγορα γίνεται και ότι το βασικό εμπόδιο είναι η απόλυτη συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης στα άθλια παζάρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Τουρκία, ώστε να παραμένουν στα νησιά. Δηλαδή, να μην μπορούν να πάνε ούτε στη χώρα που επιθυμούν ούτε καν να μεταφερθούν σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία

Αυτήν τη στιγμή στα νησιά βρίσκονται 15.749 διπλά εγκλωβισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες. Στη Μόρια της Λέσβου το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης «φιλοξενεί» 6.805 ανθρώπους, αντί για 3.000, όπως είναι η χωρητικότητά του, συνολικά στο νησί ζουν 8.950 πρόσφυγες και μετανάστες. Στη Σάμο, συνολικά 2.898 άνθρωποι ζουν (;) σε καταυλισμό χωρητικότητας 648 ατόμων, ενώ συνολικά στο νησί υπάρχουν 3.141 αλλοδαποί. Στη Χίο 1.438 άνθρωποι διαβιούν σε χώρο που χωρά 1.014, ενώ σε όλο το νησί ζουν 1.659. Στα κέντρα αυτά είναι άθλιες οι συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, ανύπαρκτες υγειονομικές υπηρεσίες, υπάρχουν εκρήξεις απελπισίας από τους εγκλωβισμένους, επιπτώσεις στη ζωή των κατοίκων των γύρω περιοχών, άνθηση δουλεμπορικών κυκλωμάτων, ενώ έχουν καταγγελθεί και κυκλώματα πορνείας.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 7.954 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν έρθει στην Ελλάδα από το Γενάρη μέχρι τον Απρίλη, αριθμός αρκετά αυξημένος σε σχέση με πέρσι, που είχαν καταγραφεί 4.761 αφίξεις. Μόνο στα νησιά του Αιγαίου καταγράφηκαν 2.168 νέες είσοδοι, ενώ από τον Εβρο μπήκαν 2.700 άνθρωποι, από τους οποίους πάνω από 400 τις τελευταίες μέρες. Η κυβέρνηση και με την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας έχει εμπλακεί και συνδεθεί ακόμα περισσότερο με τα γεωπολιτικά παζάρια, τους εκβιασμούς και τα παιχνίδια που παίζονται στην περιοχή, σε βάρος των λαών. Μάλιστα, παρότι έφερε και τη ΝΑΤΟική δύναμη στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό, οι ροές αυξάνονται.

Ελάχιστα μέτρα έχουν παρθεί ώστε να ζουν αυτοί οι άνθρωποι ασφαλείς και με αξιοπρέπεια, ενώ δεν επιτρέπεται η μεταφορά τους σε άλλους ασφαλείς και κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους στην ηπειρωτική χώρα. Ακόμα και όταν υπάρχει κάποια μεταφορά προσφύγων σε άλλους χώρους στην ηπειρωτική χώρα, για αποσυμφόρηση των καταυλισμών στα νησιά, η Ευρωπαϊκή Ενωση ζητά από την κυβέρνηση να σταματήσει την όποια τέτοια κίνηση και να υλοποιήσει «κατά γράμμα» τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας.

Αυτοί είναι οι πραγματικοί ένοχοι

Από μόνα τους αυτά τα δεδομένα είναι ικανά να δείξουν τον πραγματικό ένοχο γι' αυτήν την κατάσταση. Πρόσφυγες και μετανάστες γίνονται πιόνια στη σκακιέρα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδίων, στα παζάρια ανάμεσα σε κράτη και ιμπεριαλιστικά κέντρα που ευθύνονται για τον ξεριζωμό τους. Για παράδειγμα, πάγια τακτική της Τουρκίας είναι η αξιοποίηση του Προσφυγικού στα παζάρια με την ΕΕ και την Ελλάδα, ανοιγοκλείνοντας τη στρόφιγγα και απειλώντας να αποχωρήσει από τη συμφωνία, αφήνοντας ελεύθερη τη διέλευση προς τη Δύση.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προωθεί νομοσχέδιο για το άσυλο, με το οποίο ενισχύονται η καταστολή και η αφαίρεση δικαιωμάτων στους ξεριζωμένους και κατατρεγμένους. Το νομοσχέδιο προβλέπει συγκεκριμένα τη διακοπή παροχής των λεγόμενων υλικών συνθηκών υποδοχής, δηλαδή μιας στοιχειώδους παροχής για την επιβίωση σε ξεριζωμένους, σε περίπτωση που κάποιος αιτών άσυλο παραβιάσει τον γεωγραφικό περιορισμό, δηλαδή εάν επιχειρήσει να αναζητήσει τρόπους να πάει στον προορισμό που επιθυμεί.

Επιπρόσθετα, υπονομεύεται άμεσα το δικαίωμα να προσφύγει ο αιτών στα διαιτητικά δικαστήρια, αφού η προσφυγή του δεν τον προστατεύει από την απέλαση, ενώ οι fast track διαδικασίες που προβλέπονται είναι τέτοιες ώστε ο αιτών μπορεί πολύ εύκολα να χάσει το δικαίωμα για άσυλο και να μπει στα κέντρα κράτησης για απέλαση, κατά παράβαση κάθε έννοιας Δικαίου.

Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και οι πόλεμοι, όπου η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά για λογαριασμό της αστικής τάξης, είναι η πραγματική αιτία του Προσφυγικού. Το άθλιο παζάρι της ΕΕ και της Ελλάδας με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά αντίθετα επιδεινώνει τις συνθήκες εγκλωβισμού και καταστολής για ακόμη περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες.

Γι' αυτό χρειάζεται οι κάτοικοι στα νησιά και σε όλη τη χώρα να δουν τον πραγματικό αντίπαλο κι εκεί να στρέψουν τα πυρά τους. Να δυναμώσουν η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ο αγώνας για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, για τον άμεσο απεγκλωβισμό όλων των προσφύγων και των μεταναστών από τα νησιά, με τη μεταφορά τους σε κέντρα της ηπειρωτικής χώρας, όπου να γίνεται η κατάθεση των εγγράφων για την έκδοση ασύλου, με προορισμό τη χώρα που επιθυμούν. Να απομονωθούν οι ρατσιστικές φωνές και η φασιστική Χρυσή Αυγή.

Να γίνει πιο ισχυρή η πάλη ενάντια στο σύστημα που παράγει εκμετάλλευση, πολέμους και τον ξεριζωμό, που μετράει νεκρούς στα πεδία των μαχών, αλλά και στους θαλάσσιους ή χερσαίους δρόμους της προσφυγιάς.

Κ. Πασ.

ΕΓΚΥΕΣ ΚΑΙ ΜΩΡΟΜΑΝΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ Πολλαπλά εκτεθειμένες στην επιθετικότητα της εργοδοσίας

Απολύσεις και συμβάσεις που λήγουν χωρίς να ανανεώνονται, έλλειψη μέτρων για την προστασία της ασφάλειας και της υγείας στους χώρους δουλειάς, εργασιακές σχέσεις - λάστιχο που οδηγούν σε ψαλιδισμένα δικαιώματα. Τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, συνθέτουν την κατάσταση με την οποία βρίσκονται αντιμέτωπες οι εργαζόμενες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.

Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα αντιμετωπίζονται ως «κόστος» και βαρίδι για τους εργοδότες, που αξιοποιούν τους αντεργατικούς νόμους για να «παρακάμψουν» ή και για να κουρελιάσουν τις ελάχιστες προβλέψεις που υπάρχουν για την προστασία της μητρότητας, προκειμένου να απαλλαγούν από τις εργαζόμενες εγκύους και μωρομάνες. Δυο χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις φέρνει στο προσκήνιο η πείρα του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων.

Απόλυση εγκύου με τη «βούλα» του δικαστηρίου

Στην επικαιρότητα βρέθηκε το προηγούμενο διάστημα η απόλυση εγκύου από ιδιωτική επιχείρηση στα Χανιά, με αφορμή την έκδοση της δικαστικής απόφασης που δικαίωσε την εργοδοσία. Στην περίπτωση της Κρυσταλλίας Στάθη, το Μονομελές Πρωτοδικείο Χανίων αποδέχτηκε στην πράξη το προσχηματικό επιχείρημα της εργοδοσίας ότι η απόλυση έγινε λόγω «πλημμελούς άσκησης καθηκόντων», τον ισχυρισμό ότι δεν συνδεόταν με την εγκυμοσύνη της αλλά έγινε για άλλο «σπουδαίο λόγο».

Με τον τρόπο αυτό, ξεπεράστηκε το «εμπόδιο» του νόμου που υποτίθεται πως προστατεύει εγκύους και νέες μητέρες εργαζόμενες από την απόλυση. Μάλιστα, όπως επισημαίνει η ίδια η εργαζόμενη, η δικαστική απόφαση την υποχρέωσε και στην καταβολή των δικαστικών εξόδων, ύψους 200 ευρώ! Με άλλα λόγια, το δικαστήριο έβαλε τη «βούλα» του στην απόλυση και «τιμώρησε» και με πρόστιμο την εργαζόμενη που προσέφυγε σε αυτό για να βρει το δίκιο της.

Η Κρυσταλλία Στάθη, που σήμερα είναι μητέρα δύο μικρών παιδιών, συνεχίζει να διεκδικεί το δικαίωμά της στη δουλειά. Εχει στο πλευρό της το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και τον Σύλλογο Γυναικών της ΟΓΕ στα Χανιά, εργαζόμενους και φορείς της πόλης, που «υποδέχθηκαν» την απαράδεκτη απόφαση με παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια.

Συνοψίζοντας τα γεγονότα, η Κρ. Στάθη σημειώνει πως τον Νοέμβρη του 2014 ανακοίνωσε στην εργοδοσία του οίκου ευγηρίας, όπου εργαζόταν ως νοσηλεύτρια, ότι ήταν έγκυος. Η πρώτη κίνηση της εργοδοσίας ήταν να της χορηγήσει μια βδομάδα άδεια, χωρίς η ίδια να έχει ζητήσει κάτι τέτοιο. Φτάνοντας στο τέλος της «αναγκαστικής» αυτής άδειας, ζήτησε να ενημερωθεί για τις βάρδιες της επόμενης βδομάδας, διαπιστώνοντας πως το όνομά της δεν περιλαμβανόταν σε καμία από αυτές.

Ακολούθησε μια ακόμα βδομάδα «αναγκαστικής» άδειας για να της ανακοινωθεί αμέσως μετά ότι απολύεται. Η εργαζόμενη δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα. Απευθύνθηκε στην Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία έκανε σύσταση στην εργοδοσία να επιστρέψει στη δουλειά. Αυτό όχι μόνο δεν έγινε πράξη, αλλά σύντομα έλαβε και δεύτερη καταγγελία της Σύμβασής της.

Ακολούθησε η προσφυγή της στη Δικαιοσύνη, όπου όμως η απόφαση του δικαστηρίου βασίστηκε αποκλειστικά και μόνο στην ένορκη κατάθεση ενός εργαζόμενου, ο οποίος αναπαρήγαγε τις κατηγορίες της εργοδοσίας, για «αμελή συμπεριφορά» και «πλημμελή εκτέλεση καθηκόντων», παρά το γεγονός ότι οι κοινές τους βάρδιες ήταν λιγοστές.

Το δικαστήριο αποφάνθηκε πως οι κατηγορίες αυτές «αποδεικνύουν επαρκώς» την ύπαρξη «σπουδαίου λόγου» που δεν συνδέεται με την εγκυμοσύνη και δικαιολογεί την απόλυση. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που οι παρατηρήσεις που δεχόταν η απολυμένη από την εργοδοσία ήταν να «μην κακομαθαίνει» τους τρόφιμους του γηροκομείου, ενώ οι απλήρωτες υπερωρίες ήταν καθεστώς για το προσωπικό!

«Για πέντε ένσημα δεν έλαβα το επίδομα μητρότητας, ενώ έχασα και τη δυνατότητα να μπω το ταμείο ανεργίας», τονίζει η Κρ. Στάθη, ενώ επισημαίνει ότι δεν είναι το πρώτο «κρούσμα», καθώς στο παρελθόν είχε απολυθεί από τη συγκεκριμένη επιχείρηση κι άλλη εργαζόμενη σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. «Δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν εργοδότη να καταπατά τα δικαιώματά μας, δεν πρέπει να σταματάμε να αγωνιζόμαστε, να παλεύουμε για το μέλλον των παιδιών μας», είναι το μήνυμα που στέλνει στις εργαζόμενες.

Με αφορμή τη δική της περίπτωση «άνοιξαν πολλά στόματα», λέει χαρακτηριστικά. Απολυμένες με παρόμοιο τρόπο επικοινώνησαν μαζί της, από διαφορετικές περιοχές της χώρας. Η ίδια γνωρίζει καλά τις δυσκολίες, το φόβο που πρέπει να ξεπεράσει μια εργαζόμενη για να μην υποχωρήσει και να διεκδικήσει τα δικαιώματά της στην εργασία και τη μητρότητα, τις «συμβουλές» να μην απευθυνθεί ούτε καν στην Επιθεώρηση Εργασίας «αν θέλει να ξαναβρεί δουλειά», τις προκλητικές αξιώσεις εργοδοτών από εγκύους να υπογράψουν την παραίτησή τους.

Γνωρίζει όμως εξίσου καλά πως ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί. «Σήμερα είμαι εγώ, αύριο θα είναι κάποια άλλη», τονίζει, ενώ μιλά και για το ρόλο που παίζει το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, μέλος του οποίου είναι και η ίδια. «Το Σωματείο βοήθησε πολύ. Μόνη της η καθεμιά δεν μπορεί να καταφέρει πολλά», σχολιάζει. Με τις ανακοινώσεις, τις εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, την ενημέρωση των εργαζομένων, τις πρωτοβουλίες στις οποίες συμβάλλει και με τη δική της παρουσία, το κάλεσμα να μην κρύβεται «κάτω από το χαλί» καμιά απόλυση εγκύου, φτάνει σε περισσότερες εργαζόμενες.

Συνθήκες δουλειάς που οδηγούν στην ανεργία τις μέλλουσες μητέρες

Αντιμέτωπες με την απόλυση, μετά τη λήξη των συμβάσεων ορισμένου χρόνου με τις οποίες δουλεύουν, βρίσκονται οι εργαζόμενες στην καθαριότητα των νοσοκομείων, ενώ οι συνθήκες δουλειάς τους τις εκθέτουν σε μια σειρά κινδύνους.

Ενα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η Μαρία Χατζηδημητρίου, μέλος της Διοίκησης του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων, που διανύει τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης της. Μέχρι πρόσφατα εργαζόταν στην καθαριότητα του νοσοκομείου της πόλης. Τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν δηλαδή ήταν ήδη πέντε μηνών έγκυος, η ατομική Σύμβαση που είχε με το νοσοκομείο έληξε και δεν ανανεώθηκε. Είχαν προηγηθεί προβλήματα στην εγκυμοσύνη της για την αντιμετώπιση των οποίων είχε αναγκαστεί να απουσιάσει από τη δουλειά. Η μη ανανέωση της Σύμβασης συνοδεύτηκε μάλιστα από «εξηγήσεις» προϊσταμένων της πως το νοσοκομείο «έπρεπε να την έχει απολύσει εδώ και καιρό».

Σε αντίστοιχη θέση βρίσκεται κάθε εργαζόμενη, εξηγεί, καθώς ακόμα και σε μια καλή εγκυμοσύνη, χωρίς επιπλοκές, το εννιάμηνο είναι απίθανο να βγει πέρα με τον έναν μήνα αναρρωτικής άδειας συνολικά που τους δίνουν οι συμβάσεις τους. Σε μια δουλειά που επιβαρύνει σημαντικά τον οργανισμό δεν προβλέπεται το παραμικρό μέτρο για την προστασία της εγκυμοσύνης και της λοχείας, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων. Συγκεκριμένα στο νοσοκομείο Χανίων, όπως εξηγεί, δουλεύουν στην καθαριότητα 50 γυναίκες και μόλις δύο άνδρες.

Περιγράφοντας τις συνθήκες δουλειάς και τις δυσκολίες, η Μαρία Χατζηδημητρίου φέρνει το παράδειγμα του δικού της πόστου: Η δουλειά στην καθαριότητα των χειρουργείων του νοσοκομείου μεταφράζεται σε καθαριότητα περίπου δέκα διαφορετικών χώρων καθημερινά, σε εντατική χρήση καθαριστικών, όπως χλωρίνη και άλλα απολυμαντικά, σε σήκωμα και μεταφορά των απορριμμάτων που ζυγίζουν γύρω στα δέκα κιλά η κάθε σακούλα. Βάρη, χημικά αλλά και έκθεση σε μικρόβια αποτελούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο δουλεύουν οι εργαζόμενες.

«Στην πράξη μάς λένε να απολυθούμε για να κάνουμε παιδιά», τονίζει και ξεκαθαρίζει ότι καμία εργαζόμενη δεν πρέπει να καλείται να «διαλέξει» ανάμεσα στο δικαίωμα στην εργασία και στο δικαίωμα στη μητρότητα. Στην κατεύθυνση αυτή, το Σωματείο διεκδικεί μόνιμη και σταθερή δουλειά κόντρα στις συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, αλλά και μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, της εγκυμοσύνης και της λοχείας, για τις εργαζόμενες που δουλεύουν στην καθαριότητα των νοσοκομείων.

Να δυναμώσουν ο αγώνας και η συμμετοχή των γυναικών

Τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία και τη μητρότητα αποτελούν συστατικό στοιχείο της δράσης του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων. Οπως τονίζει ο Φώτης Ρηγανάκος, πρόεδρος του Σωματείου, η πείρα από τη δράση ενάντια στις περιπτώσεις «καταδίωξης» της μητρότητας έχει «φωτίσει» την ανάγκη μια σειρά από πλευρές που αφορούν τη μητρότητα να εντάσσονται στη μάχη για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την οποία δίνει το Σωματείο, όπως εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα. Οι εργασιακές σχέσεις, τα ωράρια, η προστασία της υγείας στο χώρο δουλειάς είναι ζητήματα που αφορούν όλους τους εργαζόμενους, επισημαίνει, αλλά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για τις εργαζόμενες γυναίκες, τις εργαζόμενες μητέρες.

«Ηδη, με αφορμή τις περιπτώσεις των δύο συναδελφισσών, έχουμε ανοίξει συζήτηση σε μια σειρά από χώρους δουλειάς, στον κλάδο του Εμπορίου και όχι μόνο. Σχεδιάζουμε να δώσουμε συνέχεια με νέες πρωτοβουλίες, σε συνεργασία και με το Σύλλογο Γυναικών της ΟΓΕ, επιδιώκοντας η συζήτηση και η δράση να "αγκαλιάσει" περισσότερους κλάδους και χώρους δουλειάς και να συνοδευτεί από μια καμπάνια εγγραφής των εργαζόμενων γυναικών στο Σωματείο», υπογραμμίζει ο Φώτης Ρηγανάκος. «Τίποτα δεν χαρίστηκε στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες», επισημαίνει και τονίζει την ανάγκη «σήμερα που τα μονοπώλια επιτίθενται σε δικαιώματα και κατακτήσεις, αξιοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο που έχουν ψηφίσει οι κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και η σημερινή, να δυναμώσει ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους και η συμμετοχή των γυναικών σε αυτόν».

Αγαλμα Τρούμαν, σύμβολο εγκλημάτωνΑγαλμα Τρούμαν, σύμβολο εγκλημάτων

Ιούλης 2006: Δυνάμεις του ΠΑΜΕ γκρεμίζουν το σύμβολο των εγκλημάτων

Πηγή: Eurokinissi

Ο ανδριάντας του Χάρι Τρούμαν στήθηκε το 1963, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης της ελληνικής αστικής τάξης για την αμερικανική βοήθεια στην αντιμετώπιση του αγώνα του ΔΣΕ αλλά και για την οικονομική στήριξη της μεταπολεμικής καπιταλιστικής ανασυγκρότησης. Ο 33ος Πρόεδρος των ΗΠΑ βαρύνεται με τη ρίψη της ατομικής βόμβας τον Αύγουστο του 1945, την αμερικανική επέμβαση ενάντια στον ΔΣΕ την περίοδο 1947 - 1949, εγκαινιάζοντας την δολοφονική χρήση βομβών ναπάλμ ενάντια στους μαχητές του ΔΣΕ και σε αμάχους, στο Γράμμο και το Βίτσι, την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στην Κορέα το 1950, έναν πόλεμο στον οποίο τίμημα αίματος πλήρωσε και η χώρα μας. Είναι πολύ γνωστός για το περίφημο «δόγμα Τρούμαν», δηλαδή για τη διακήρυξη, στις 12 Μάρτη του 1947, ενώπιον της κοινής συνεδρίασης Κογκρέσου και Γερουσίας της ανάγκης στρατιωτικής και οικονομικής στήριξης της αστικής εξουσίας σε Ελλάδα και Τουρκία ως βασικών πυλώνων του αντισοβιετικού μπλοκ στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Συνδέθηκε, δηλαδή, με την απαρχή του «ψυχρού πολέμου».

Ήταν επόμενο, λοιπόν, το άγαλμα του Τρούμαν να γίνει αντικείμενο διαμαρτυριών για πολλά χρόνια, ήδη από τη δεκαετία του 1980, να αποτελεί «κόκκινο πανί» για τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού μας.

Αρχικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα έθεσε ως αίτημα την απομάκρυνση του αγάλματος, που προσέβαλλε την ιστορική μνήμη του λαού μας. Πολύμορφες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με την κυβέρνηση τότε του ΠΑΣΟΚ να αρνείται να υλοποιήσει το λαϊκό αίτημα. Το 1986 το άγαλμα γκρεμίζεται από ωρολογιακό μηχανισμό και στη συνέχεια ξεκινάνε κινητοποιήσεις με στόχο τη μη επανεγκατάστασή του. Το 1987 το άγαλμα ξαναστήνεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και μετά το ξαναστήσιμο του αγάλματος.

Θρύψαλα το άγαλμα Τρούμαν!

Το Μάη του 1999, ενώ ακόμα ο απόηχος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία ήταν φρέσκος, στο πλαίσιο συγκέντρωσης που διοργάνωνε η ΚΝΕ για τις ευρωεκλογές του επόμενου Ιούνη, μέλη και φίλοι της Οργάνωσης με συρματόσχοινο γκρέμισαν το άγαλμα.

Δύο μέλη της ΚΝΕ συνελήφθησαν μετά το τέλος της συγκέντρωσης και οδηγήθηκαν στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο και τους ασκήθηκε δίωξη για «διακεκριμένη περίπτωση φθοράς ξένης περιουσίας κατά συναυτουργία». Κατά τη διάρκεια των δικών που ακολουθούν αθωώνονται.

Τον Ιούλη του 2006 δυνάμεις του ΠΑΜΕ γκρέμισαν εκ νέου το άγαλμα, σε μια κίνηση συμβολική, που εξέφρασε την αντίθεση του ταξικού κινήματος στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στον Λίβανο, στις απειλές προς την Παλαιστίνη, τη Συρία και όλη την περιοχή. «Ο Τρούμαν για το λαό μας και όλους τους λαούς του κόσμου συμβολίζει το μίσος, την έχθρα, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις επεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών. Η κίνηση του ΠΑΜΕ, να γκρεμίσουμε σήμερα το άγαλμα αυτό, ήταν συμβολική και δείχνει την αντίθεσή μας σ' αυτή την πολιτική. Δείχνει την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε την έκφραση αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο που αντιστέκεται στους ιμπεριαλιστές και τα σχέδιά τους», τόνιζε τότε το ΠΑΜΕ.

Αμεσα ήταν τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης της ΝΔ, με τον εκπρόσωπό της, Θ. Ρουσόπουλο, να δηλώνει: «Αυτού του είδους οι πράξεις είναι καταδικαστέες». Είχε προηγηθεί παρόμοια δήλωση του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα...

Όλοι στους δρόμους! Έξω η Ελλάδα από το νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα!»

«

Με σύνθημα: «Ξεσηκωμός! Όλοι στους δρόμους! Έξω η Ελλάδα από το νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα! Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!», το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καταδικάζει την ιμπεριαλιστική επιδρομή των ΗΠΑ, Βρετανίας και Γαλλίας κατά της Συρίας.

Καλεί τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα να καταγγείλουν το νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα και να πάρουν πρωτοβουλίες κινητοποίησης και έκφρασης αλληλεγγύης στο λαό της Συρίας.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

«Το πρωί του Σαββάτου, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ - Βρετανίας - Γαλλίας εξαπέλυσαν επίθεση ενάντια στη Συρία. Η επίθεση αυτή βασίστηκε σε διάφορα προσχήματα (όπως η εισβολή στο Ιράκ για τα ακόμα άφαντα όπλα του Σαντάμ). Γίνεται με τη στήριξη και ανοχή της υπόλοιπης λυκοσυμμαχίας των ΝΑΤΟ - ΕΕ και κυβερνήσεων που υποκρίνονται τους "Πόντιους Πιλάτους", ανοίγοντας το δρόμο για τη νέα σφαγή.

Οι Ιμπεριαλιστές Τη Γη Ξαναμοιράζουν - Με Των Λαών Το Αίμα Τα Σύνορα Χαράζουν.

Πραγματικός λόγος της επίθεσης είναι ο ανηλεής ανταγωνισμός των μακελάρηδων των λαών για τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας, των αγορών και των δρόμων μεταφοράς. Έλεγχος που προϋποθέτει "φιλικά" καθεστώτα ή χάος, όπως είδαμε στη Λιβύη και στο Αφγανιστάν.

Με την επίθεση των ΗΠΑ - Βρετανίας - Γαλλίας περνάμε σε νέα φάση κλιμάκωσης των ανταγωνισμών στην περιοχή, αλλά και γενικότερα, καθώς συγκεντρώνονται τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις, από όλες τις μεριές του κόσμου, με το χέρι στη σκανδάλη.

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που μιλά για την Ελλάδα ως "πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας", τη στιγμή που μας βάζει στη μέση του κυκλώνα. Είναι ψέμα ότι η Ελλάδα δεν συμμετέχει στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα, όταν η κυβέρνηση έχει κάνει την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι για τα αεροπλανοφόρα και την αρμάδα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Όταν συνεργάζεται με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Όταν η Τουρκία έχει ήδη εισβάλει σε Κύπρο και Συρία και μπαινοβγαίνει στο Αιγαίο, στηριζόμενη στην ανοχή των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ που έχουν σβήσει τα σύνορα στο Αιγαίο και θέλουν να την αξιοποιήσουν εναντίον της Ρωσίας. Η στάση των Ελληνικών κυβερνήσεων υπέρ των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ εξυπηρετεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της Ελλάδας, που σαν κοράκια περιμένουν τα συμβόλαια που θα βγουν μετά την καταστροφή και τη δολοφονία των λαών.

Οι αντεργατικές πολιτικές στο εσωτερικό της κάθε χώρας πηγαίνουν παράλληλα με την εξωτερική πολιτική των προκλητικών φιλοπόλεμων δηλώσεων και των εμπορικών ανταγωνισμών, των οικονομικών πολέμων. Ο πόλεμός τους είναι η συνέχεια της Ειρήνης τους.

Η Πολιτική Τους Γεννά Φτώχεια - Πολέμους - Προσφυγιά.

Άμεση συνέπεια της γενίκευσης του πολέμου θα είναι ο νέος μαζικός ξεριζωμός χιλιάδων ανθρώπων από τα σπίτια τους. Το νέο κύμα προσφύγων, για το οποίο υποκριτικά μιλάνε αυτοί που το προκαλούν.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στο νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα είναι κίνδυνος για το λαό, με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας τώρα πρέπει μαζικά να ορθώσουν μέτωπο ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που δολοφονούν λαούς, αλλάζουν τα σύνορα, οδηγούν ολόκληρες χώρες και περιοχές στο χάος και την καταστροφή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Γιουγκοσλαβία, Ουκρανία…

Φονιάδες των Λαών - Για τα Κέρδη των Καπιταλιστών.

Τώρα Ξεσηκωμός για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, η βάση της Σούδας που αποτελεί στρατηγικό κέντρο για τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Τώρα Ξεσηκωμός για να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων, για την αποδέσμευση της χώρας μας απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Απέναντι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, οι εργαζόμενοι έχουμε να αντιτάξουμε τις αξίες της φιλίας και της Αλληλεγγύης.

Αγωνιζόμαστε Ενάντια Στην Εκμετάλλευση Και Τον Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο -  Για Την Τελική Νίκη Των Λαών.

Καλούμε τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα να καταγγείλουν το νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα και να πάρουν πρωτοβουλίες κινητοποίησης και έκφρασης αλληλεγγύης στο λαό της Συρίας».