Κροκοδείλια δάκρυα για τις γυναίκες - θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

Κροκοδείλια δάκρυα για τις γυναίκες - θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων

Με κατακλείδα την «ανάγκη εύρεσης μια συνολικής, ευρωπαϊκής λύσης για το Προσφυγικό, η οποία θα εμφορείται από τις αρχές και τις αξίες της ισότητας των φύλων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας», ολοκλήρωσε η γενική γραμματέας Ισότητας των Φύλων, Φωτεινή Κούβελα, την ομιλία της στην ημερίδα που οργανώθηκε τη Δευτέρα 15/10, με θέμα: «Εθνικές και Ευρωπαϊκές προκλήσεις και προοπτικές στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος».

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τη ΓΓΙΦ με αφορμή την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού διακρατικού προγράμματος «Ενώνουμε τις δυνάμεις μας - Χτίζουμε ένα δίχτυ ασφαλείας για τις γυναίκες πρόσφυγες και τις μετανάστριες» («Building a safety net for migrant & refugee women»).

Πρόκειται για πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ και περιλάμβανε δράσεις για την «ενδυνάμωση», όπως λένε, των δικαιωμάτων των γυναικών προσφύγων και μεταναστριών, θυμάτων βίας. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα υλοποιήθηκε με επικεφαλής το Κέντρο Ερευνών Θεμάτων Ισότητας (ΚΕΘΙ) και με τη συμμετοχή γυναικείων ΜΚΟ από την Ελλάδα και άλλες χώρες (Differenza Donna - Ιταλία, SURT Foundation - Ισπανία, Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών ΔΙΟΤΙΜΑ - Ελλάδα).

Στις ομιλίες των συμμετεχόντων περίσσεψαν οι διαπιστώσεις, οι περιγραφές για την κατάσταση των γυναικών προσφύγων και μεταναστριών, που βρίσκονται εκτεθειμένες στους κινδύνους της βίας, της κακοποίησης, της εμπορίας και εκμετάλλευσής τους στη χώρα καταγωγής τους, στη διάρκεια του ταξιδιού τους, αλλά και στις χώρες υποδοχής.

Αυτό που έμεινε στο σκοτάδι και στο πλαίσιο της συγκεκριμένης ημερίδας, ήταν οι πραγματικές αιτίες για την προσφυγιά και τον ξεριζωμό, ενώ «βγήκε λάδι» η πολιτική της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της ελληνικής κυβέρνησης, που ματώνουν τους λαούς με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους.

Για μια χούφτα γυναίκες πρόσφυγες οι δομές της ΓΓΙΦ

Τα ευρωπαϊκά προγράμματα, οι κυβερνητικές δράσεις και οι πρωτοβουλίες ΜΚΟ με επίκεντρο την «έμφυλη βία» δεν μπορούν να ιδωθούν ξεκομμένα από το πλαίσιο μέσα στο οποίο υλοποιούνται: Χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν για χρόνια πλέον εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, διαμένοντας σε άθλιες συνθήκες, κυρίως στα νησιά, όπως τη Λέσβο, τη Σάμο και τη Χίο.

Οι όροι διαβίωσης στις υπάρχουσες δομές εκθέτουν ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα παιδιά σε μια σειρά κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους, ανάμεσα σε άλλα και στον κίνδυνο να υποστούν βία. Κυκλώματα δουλεμπορίας και σωματεμπορίας βρίσκουν εύφορο έδαφος να αναπτύξουν την εγκληματική τους δράση, στις συνθήκες όπου γυναίκες και παιδιά, πολλά από τα οποία ασυνόδευτα, εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους, κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τη φτώχεια, και προσπαθούν να ταξιδέψουν και να περάσουν τα κλειστά σύνορα για να φτάσουν σε χώρες της Ευρώπης.

Μέσα από τις εργασίες της ημερίδας, αποτυπώθηκε για μια ακόμα φορά η κατεύθυνση περιορισμού της ευθύνης του αστικού κράτους για τη δημιουργία και λειτουργία των απαραίτητων υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη της βίας σε βάρος των γυναικών προσφύγων, αφού ο ρόλος του περιορίζεται στο «συντονισμό» του δικτύου των ΜΚΟ που αναπτύσσουν αντίστοιχη δραστηριότητα.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά στις κατευθύνσεις του προγράμματος ότι «η ΕΕ και τα εθνικά νομικά πλαίσια θα παρέχουν πλήρη σεβασμό στα δικαιώματα των γυναικών μεταναστριών και προσφύγων που έχουν επιζήσει ή υφίστανται έμφυλη βία κάθε είδους (σωματική, ψυχολογική, οικονομική)». Σε αυτό το πλαίσιο, «ο συντονισμός και η συστηματοποίηση της δραστηριότητας των σχετικών ΜΚΟ» προτάσσεται ως παράγοντας που θα «συνεισφέρει στην προώθηση των συστημάτων πρόληψης και προστασίας από την έμφυλη βία».

Ενδεικτική για το πόσο χαμηλά έχει θέσει η ΓΓΙΦ, ως κυβερνητικός θεσμός, τον πήχη της συμβολής της είναι η αποτίμηση που έκανε στην ημερίδα. Η αξιοποίηση, και μάλιστα όπως ειπώθηκε «στο έπακρο», του δικτύου δομών που διαθέτει για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, δηλαδή των Συμβουλευτικών Κέντρων και των Ξενώνων Φιλοξενίας, «άγγιξε» συνολικά μόλις 366 γυναίκες πρόσφυγες!

Την ίδια στιγμή, είναι δεκάδες χιλιάδες οι μονογονεϊκές οικογένειες, κυρίως μητέρες, που φτάνουν στη χώρα μας μαζί με ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, που αφήνουν την κόλαση του ιμπεριαλιστικού πολέμου για να βρεθούν στα «κολαστήρια» της Μόριας.

Με τα μπούνια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Η υποκρισία του κυβερνητικού ενδιαφέροντος για τις γυναίκες πρόσφυγες που έχουν υποστεί βία ή βρίσκονται σε κίνδυνο να πέσουν θύματα των κυκλωμάτων trafficking, ξεσκεπάζεται από την πολιτική της ενεργής συμμετοχής της χώρας στους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή.

«Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει ο πιο σταθερός τόπος στην Ανατολική Μεσόγειο!», είπε μιλώντας στην εκδήλωση η υφυπουργός Εσωτερικών, Μ. Χρυσοβελώνη. Οπως ανέφερε στην ομιλία της, βρισκόμαστε σε περίοδο «μίας δύσκολης μετάβασης από τον κόσμο της παγκόσμιας μονοκρατορίας της μίας υπερδύναμης, στην πολυσύνθετη διεθνή σκηνή με τις ανερχόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, σε αλληλεπίδραση με τις περιφερειακές και την ανάδυση των μεγάλων ενώσεων χωρών, όπως είναι το ευρωπαϊκό εγχείρημα».

Οι παραπάνω δηλώσεις αποτελούν πρόκληση για τις γυναίκες πρόσφυγες που έχουν βιώσει τον ξεριζωμό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΝΑΤΟ - ΕΕ και σήμερα βρίσκονται εγκλωβισμένες στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, αναγκασμένες να ζουν σε άθλιες συνθήκες και εκτεθειμένες σε έναν σωρό κινδύνους.

Τα υποκριτικά συνθήματα της κυβέρνησης περί «σταθερότητας» και «ασφάλειας» δεν μπορούν να κρύψουν τους κινδύνους που προμηνύονται για τις εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες στην Ελλάδα από την προσήλωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας.

Η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης για μετατροπή της χώρας, από την Αλεξανδρούπολη έως την Κρήτη και από τη Λάρισα έως την Κάρπαθο, σε αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο, διεκδικώντας το ρόλο του γεωπολιτικού «μεντεσέ» των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, εμπλέκει όλο και βαθύτερα το λαό, όπως συμβαίνει και με τους γειτονικούς λαούς, στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις.

«Ασπίδα» προστασίας η αλληλεγγύη και η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

Απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια και τις υποκριτικές κορόνες των κυβερνητικών θεσμών, χρειάζεται να δυναμώσουν η αμφισβήτηση και η απόρριψη των «Σειρήνων» της κυβέρνησης για δήθεν «ασφάλεια» και συνεργασία των κρατών με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ ήταν και παραμένει διακρατικός στρατιωτικοπολιτικός συνασπισμός, που σπέρνει ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Μοναδικός δρόμος διεξόδου είναι αυτός της λαϊκής πάλης, της κοινής αγωνιστικής δράσης με το εργατικό - λαϊκό κίνημα άλλων χωρών, ώστε η λαϊκή θέληση να επιβάλει την απεμπλοκή της χώρας μας και γειτονικών χωρών από τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Να κλείσουν η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα.

«Ασπίδα» προστασίας στις χιλιάδες πρόσφυγες και τα παιδιά τους, στις γυναίκες θύματα των πολεμικών επεμβάσεων και συγκρούσεων των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αποτελούν η ενίσχυση της λαϊκής αλληλεγγύης και η αγωνιστική διεκδίκηση για να κλείσουν εδώ και τώρα η Μόρια και όλα τα hot spots των νησιών.

Να μεταφερθούν άμεσα στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε αξιοπρεπείς και δημόσιες δομές φιλοξενίας, με προτεραιότητα σε ανηλίκους, έγκυες γυναίκες, ΑμεΑ, γενικά τις λεγόμενες «ευάλωτες» ομάδες, με προοπτική τη γρήγορη μεταφορά τους στις χώρες πραγματικού προορισμού τους, κόντρα στις αποφάσεις ΕΕ και ελληνικής κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, να απεγκλωβιστούν άμεσα όσοι και όσες δικαιούνται οικογενειακή επανένωση σε άλλες χώρες της ΕΕ, κυρίως τη Γερμανία, χωρίς πλαφόν και ποσοστώσεις.

Στις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος εντάσσονται οι αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής και διαβίωσης για όσο διάστημα παραμένουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας, με την εγκατάσταση σε διαμερίσματα, με προτεραιότητα στις οικογένειες, τις γυναίκες, τα ΑμεΑ.

Ξεχωριστή θέση έχει η ανάγκη δωρεάν ιατρικής παρακολούθησης, νομικής βοήθειας αλλά και υπηρεσίες διερμηνείας, με προσλήψεις όλου του αναγκαίου ιατρικού, νοσηλευτικού και άλλων ειδικοτήτων προσωπικού (π.χ. ψυχολόγοι, διερμηνείς), αλλά και στα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας των περιοχών που φιλοξενούν καταυλισμούς ή πρόσφυγες σε διαμερίσματα.

Ιδιαίτερα για τις γυναίκες πρόσφυγες, υπογραμμίζεται η ανάγκη ύπαρξης γιατρών του ίδιου φύλου, προκειμένου να υποβάλλονται στις εξετάσεις που έχουν ανάγκη. Η παροχή από το κράτος επαρκούς και κατάλληλης σίτισης πρέπει να λαμβάνει υπόψη και τις ιδιαίτερες ανάγκες των βρεφών, παιδιών, εγκύων, χρόνιων ασθενών.

Ευ. Χ.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ Επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης για χιλιάδες οικογένειες και παιδιά

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης για χιλιάδες οικογένειες και παιδιά

Εκρηκτικές διαστάσεις προσλαμβάνει πλέον το ζήτημα των συνθηκών διαβίωσης προσφύγων και μεταναστών στα hot spots στα νησιά. Χιλιάδες διπλά εγκλωβισμένοι άνθρωποι - θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των επεμβάσεων και βέβαια της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, την οποία υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που τους κρατά καθηλωμένους στη χώρα μας αλλά και στους άθλιους καταυλισμούς των νησιών. Και ενώ βιώνουν αυτήν την πραγματικότητα, τη βδομάδα που πέρασε είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για ευρωπαϊκά κονδύλια που αφορούν τη σίτιση, τη στέγαση και άλλες υπηρεσίες, που έχουν ...εξαφανιστεί, γεγονός που προκάλεσε εισαγγελική παρέμβαση, ενώ άλλα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για προσλήψεις μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ με ανακύκλωση προσώπων και αδιαφανείς διαδικασίες.

Αυτήν τη στιγμή, στο ΚΥΤ της Μόριας της Λέσβου «ζουν» 7.352 άνθρωποι αντί 3.100 που είναι η χωρητικότητα, στη ΒΙΑΛ της Χίου 2.361 αντί για 1.014, στην Κω 1.114 αντί για 816 και στη Σάμο 4.185 αντί για 648. Συνολικά 18.889 ξεριζωμένοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι για μήνες στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Υπερπλήρη κοντέινερ, σκηνές, βία, απόπειρες αυτοκτονίας ανηλίκων αποτελούν το καθημερινό σκηνικό της ζωής των εγκλωβισμένων. Η περιορισμένη πρόσβαση στην ιατρική βοήθεια και στη διερμηνεία είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα. Σύμφωνα με μαρτυρίες σημειώνονται πολύωρες καθυστερήσεις για το συσσίτιο, οικογένειες με ευάλωτα άτομα περιμένουν έναν ή δυο μήνες για την καταγραφή της ευαλωτότητας και οκτώ έως δέκα μήνες για τις συνεντεύξεις ασύλου, ενώ για να επισκεφτεί ένας άρρωστος γιατρό πρέπει να περιμένει από τα ξημερώματα για ώρες μέχρι να... αυτοϊαθεί. Οι κακοκαιρίες, δε, προκαλούν επιπρόσθετα προβλήματα, όπως πρόσφατα στη ΒΙΑΛ, όπου σε πρόσφατη κακοκαιρία το ΚΥΤ βρισκόταν μέσα στις λάσπες, αφού μετά τις μπόρες το μεγαλύτερο κομμάτι των εγκαταστάσεων «πνίγηκε» στη βροχή. Η δυσοσμία από τα υπαίθρια αποχωρητήρια είχε απλωθεί σε όλο το ΚΥΤ, αφού για κάθε 800 άτομα περίπου αντιστοιχούν 15 τουαλέτες.

Αλλά και σε πολλά κέντρα φιλοξενίας η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Οπως έχει καταγγείλει ο δήμαρχος Χαϊδαρίου, Μ. Σελέκος, σε αυτό του Σκαραμαγκά, για παράδειγμα, 2,5 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του, φιλοξενούνται 2.500 πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Η μεταφορά στο Σκαραμαγκά προσφύγων από τη Μόρια δεν είναι λύση στο πρόβλημά τους, αλλά μεταφορά από τη μια κόλαση στην άλλη. Οι συνθήκες διαβίωσης στο κέντρο είναι απαράδεκτες. Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, ενώ η σίτιση των προσφύγων αποτελεί μέριμνα των ίδιων. Οι χρηματοδοτήσεις προς τις ΜΚΟ στέρεψαν και τώρα που τελείωσε το φαγοπότι εκατομμυρίων, αναλαμβάνουν οι κρατικές δομές, χωρίς την απαιτούμενη χρηματοδότηση και με τρομερές ελλείψεις στο προσωπικό.

Δύσκολες συνθήκες και στη Θεσσαλονίκη

Η έλλειψη υποδομών φιλοξενίας έχει οδηγήσει πρόσφυγες και μετανάστες στη βόρεια Ελλάδα να αναζητούν χώρους και εγκαταλελειμμένα κτίρια για να στεγαστούν. Μια τέτοια περίπτωση αποτελούσε το ημιτελές κτιριακό συγκρότημα στην περιοχή της οδού Γιαννιτσών, στη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης, όπου, υπό συνθήκες εξαθλίωσης, διαβιούσαν τον τελευταίο καιρό δεκάδες ξεριζωμένοι και εκκενώθηκε μετά από επιχείρηση της Αστυνομίας.

Αλλοι κατασκήνωσαν στην πλατεία Αριστοτέλους και τελικά μεταφέρθηκαν στα Διαβατά, παρά το ότι είχαν εκφράσει αντιρρήσεις για τη μεταφορά τους εκεί, καθώς τους είχαν ενημερώσει ότι συχνά σημειώνονται συγκρούσεις μεταξύ των ατόμων που μένουν στο χώρο. Στο μεταξύ, στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, το τελευταίο διάστημα επικρατούσε ιδιαίτερη ένταση, λόγω της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών που διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, αφού δεν επαρκούν οι υποδομές του, αλλά και λόγω των διαφορετικών εθνοτήτων.

Πριν λίγες μέρες υπήρξε συμπλοκή, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός πρόσφυγα με μαχαίρι, στην πλάτη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στη βόρεια Ελλάδα παρατηρείται τους τελευταίους μήνες αύξηση των ροών ανθρώπων στον Εβρο. Η αυξημένη δράση των διακινητών φαίνεται από τα στοιχεία των συλλήψεων της Ελληνικής Αστυνομίας τους τελευταίους μήνες: Από το Γενάρη έως τον Αύγουστο του 2018 έχουν συλληφθεί 1.010 διακινητές. Το 2016 από τον Εβρο πέρασαν 3.300 άνθρωποι, το 2017 5.500 και το 2018, έως τώρα, περίπου 12.000.

Ρατσιστική στάση απέναντι στα προσφυγόπουλα

Την ίδια ώρα, στη Χίο «ανώνυμοι» ακροδεξιοί με εξώδικο, που συντάχθηκε από ορισμένους γονείς και κηδεμόνες μαθητών από διάφορα σχολεία της Χίου, τάχθηκαν κατά της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων και της λειτουργίας των Δομών Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων (ΔΥΕΠ), που έχουν δημιουργηθεί σε πέντε σχολεία της Χίου. Κείμενο που εστάλη με δικαστικό επιμελητή στους διευθυντές των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καθώς και στους προϊσταμένους των αντίστοιχων διευθύνσεων, δίνει εντολή στους παραλήπτες του να εφαρμόσουν όσα οι συντάκτες του εξώδικου επικαλούνται, μεταξύ δε αυτών και να παρίστανται εκπρόσωποι αυτής της μερίδας των γονέων σε κάθε συνεδρίαση των εκπαιδευτικών που αναφέρεται στο θέμα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων, δηλαδή, στην ουσία, να συνδιοικούν.

Κόντρα σε αυτήν τη ρατσιστική στάση υπήρξαν πολλές αντιδράσεις. Οπως αυτή του διευθυντή του 11ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου, Μάρκου Σκούφαλου, ο οποίος με ανοικτή επιστολή του προς το υπουργείο Παιδείας, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ότι «από την πρώτη στιγμή που ετέθη το ζήτημα φιλοξενίας στο σχολείο μας προσφυγόπουλων, τόσο εγώ όσο και ο σύλλογος διδασκόντων συναποφασίσαμε να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά, θύματα ιμπεριαλιστικών πολέμων, είτε με τη στρατιωτική έννοια είτε με την οικονομική. (...) Ο όγκος των υπογραφών, που απεστάλησαν σε όλα τα σχολεία, δεν αποτελεί τεκμήριο δικαιοπραξίας. Με υπογραφές και τεχνητές πλειοψηφίες - έστω και αν γνωρίζω τους τρόπους της παραπληροφόρησης και της καλλιέργειας φόβου που τις συλλέξατε - δεν καταλύονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά των παιδιών». Τις ευθύνες της δημοτικής αρχής για το ρατσισμό και την ξενοφοβία που καλλιεργείται από την αυτοαποκαλούμενη Παγχιακή Επιτροπή Αγώνα, με αφορμή τα προσφυγόπουλα, κατήγγειλε και η «Λαϊκή Συσπείρωση» Χίου.

 https://www.rizospastis.gr

Άντε πάλι το δημογραφικό…

Κάλι Καρά

Διαχρονικά πάει και έρχεται το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας από τους εκάστοτε κυβερνώντες, οι οποίοι με τα κροκοδείλια δάκρυα προσπαθούν επιμελώς να κρύψουν την ουσία αυτού του κοινωνικού προβλήματος.

Η αναπαραγωγική διαδικασία είναι κορυφαία διαδικασία της φύσης, ενώ στην ανθρώπινη κοινωνία η μητρότητα δεν είναι μόνο μία βιολογική αλλά και κοινωνική διαδικασία αφού η γέννηση των παιδιών, η δημιουργία της οικογένειας και ο χαρακτήρας της μητρότητας διαμορφώνονται μέσα στην κοινωνία και έχουν άμεση σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες και συνθήκες.

Κρύβουν ότι η μητρότητα αποτελεί για την εκάστοτε κυρίαρχη τάξη το κομβικό σημείο πάνω στο οποίο στηρίζει τη διπλή εκμετάλλευση της γυναικείας εργατικής δύναμης, με την αποκλειστική χρέωση της αναπαραγωγής κυρίως στη γυναίκα. Οι γυναίκες πρέπει να παραμείνουν φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό και η μητρότητα να αποτελεί πρόσχημα για όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που συνήθως πλήττουν πρώτα τις γυναίκες.

Κρύβουν ότι η μητρότητα μπαίνει στις μυλόπετρες των νόμων της αγοράς και στην Προκρούστεια κλίνη της ανταγωνιστικότητας και ότι η διαδικασία της αναπαραγωγής είναι σε όλες τις χώρες του «προοδευτικού» καπιταλιστικού κόσμου ένα προσοδοφόρο εμπόρευμα.

Κρύβουν ότι οι εργασιακές σχέσεις, όπως διαμορφώνονται με τις πολιτικές της ΕΕ αποτελούν «ναρκοπέδιο» για τη μητρότητα, ενώ τη στιγμή που η ανεργία θερίζει τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, ανοίγουν διάπλατα το δρόμο για απολύσεις εγκύων.

Πίσω από τα βαρύγδουπα λόγια, για το «άλλο μισό του ουρανού» η πραγματικότητα τούς διαψεύδει, όταν από τη σάρωση των όποιων επιδομάτων δεν γλύτωσε ούτε το επίδομα του τοκετού, στέλνοντας τις γυναίκες να γεννήσουν στο σπίτι για να το πάρουν ενώ οι αυτοαπασχολούμενες δεν είχαν και δεν έχουν άδειες εγκυμοσύνης και τοκετού!

Στη χώρα μας οι περισσότερες μαιευτικές και γυναικολογικές κλινικές και ό,τι σχετίζεται με αυτές, όπως τράπεζες ωαρίων, ομφαλικών κυττάρων κ.λπ. βρίσκονται στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα, καθώς έχουν το μεγαλύτερο κέρδος στο χώρο της Υγείας! Η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ), μεγάλη κατάκτηση της επιστήμης και της τεχνολογίας,  στα χέρια του κεφαλαίου αποτελεί τον πιο προσοδοφόρο τομέα των επιχειρηματιών Υγείας οι οποίοι κατέχουν τα περισσότερα από τα υπάρχοντα κέντρα.

Η έλλειψη  κρατικής φροντίδας και υποδομών για το παιδί αποτυπώνεται στα στιγμιότυπα της καθημερινότητας μιας εργαζόμενης μητέρας και στο ετήσιο γαϊτανάκι για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Πως η κάθε γυναίκα, το κάθε νέο ζευγάρι, κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορούν να αποφασίσουν να παντρευτούν και να κάνουν παιδί με πολλές πιθανότητες αυτό να προστεθεί στο μισό εκατομμύριο παιδιά που ζουν στη χώρα μας στη φτώχεια (UNICEF).

Μήπως αν πιστέψουν το παραμύθι ότι τώρα όλα αλλάζουν που βγήκαμε από τα μνημόνια;

Οι χίλιοι εφαρμοστικοί νόμοι των μνημονίων και τα μεταμνημονιακά μνημόνια θα είναι εδώ όσο οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν αποφασίσουν να βγάλουν τις βδέλλες από το σβέρκο τους που τους απομυζούν τον ιδρώτα και το δικαίωμα να αποκτήσουν παιδ

 https://www.902.gr