Συμφωνία των Πρεσπών: Μια απαράδεκτη συμφωνία υπέρ του ΝΑΤΟ, ενάντια στους λαούς

Από atexnos3 σ

Κλιμακώνονται οι πιέσεις και οι εκβιασμοί, όσο πλησιάζει η ημέρα του δημοψηφίσματος (30 Σεπτέμβρη), προκειμένου να αποδεχθεί ο λαός της ΠΓΔΜ τη ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών. Ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, Ζ. Ζάεφ, επισκέπτεται τις ΗΠΑ, ενώ αντίστοιχα αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να παρελαύνουν στα Σκόπια. Ο αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς έκανε λόγο για επίτευξη «ιστορικής συμφωνίας» και εξέφρασε «την ισχυρή στήριξη» της κυβέρνησης των ΗΠΑ σε αυτήν τη συμφωνία.

Είναι σαφές ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, για την οποία πανηγυρίζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι μια εξαιρετική συμφωνία για το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο που στοχεύει στη βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, είναι μια απαράδεκτη και ταυτόχρονα επικίνδυνη συμφωνία για τους λαούς της περιοχής, πρώτα και κύρια διότι ισχυροποιεί τη δολοφονική συμμαχία του ΝΑΤΟ, η οποία και ευθύνεται για τη διάλυση και το μακέλεμα των βαλκανικών λαών (βλ. Γιουγκοσλαβία).

Άλλωστε, η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και η προώθηση της ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ ήταν ο λόγος που επιτεύχθηκε συμφωνία. Γι’ αυτό δέχεται συγχαρητήρια από τις ΗΠΑ ο κ.Τσίπρας. Επιπλέον, με την Συμφωνία των Πρεσπών εξακολουθούν να υπάρχουν τα αλυτρωτικά συνθήματα, οι αλυτρωτικές απόψεις και μάλιστα με την υπογραφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σ’ αυτήν τη συμφωνία, όπως είναι ο «μακεδόνας πολίτης», η «μακεδονική γλώσσα». Πρόκειται για απαράδεκτες και ανιστόρητες θεωρίες (όπως και το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μια και μόνο ελληνική») που εκτρέφουν τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό και στις δύο πλευρές των συνόρων.

Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια και η επαναχάραξη των συνόρων μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, που πήρε διάφορες μορφές στην πορεία των περασμένων χρόνων, όχι μόνο δεν έλυσαν τα προβλήματα για τους λαούς, αλλά αντίθετα αποτελούν θρυαλλίδα νέων δυσμενών εξελίξεων σε βάρος τους, συντηρώντας και αναμοχλεύοντας εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς. Κομμάτι αυτών των δυσμενών εξελίξεων είναι και η Συμφωνία των Πρεσπών, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 30ης Σεπτέμβρη.

Παρέμβαση για την αδυναμία διαφύλαξης της δημόσιας υγείας

«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Παρέμβαση για την αδυναμία διαφύλαξης της δημόσιας υγείας

Ερώτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο με αφορμή τα κρούσματα από τον ιό του Δυτικού Νείλου

Την αδυναμία κάλυψης των αναγκών έγκαιρης, ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής καταπολέμησης των κουνουπιών και τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας αναδεικνύει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Κεντρικής Μακεδονίας, με Επερώτηση που κατέθεσε σχετικά με την αποτελεσματικότητα του έργου «Καταπολέμηση κουνουπιών στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας για τα έτη 2017-2019 (σεζόν 2018) - Διενέργεια αεροψεκασμών σε ορυζώνες και υγροτοπικά συστήματα της ΠΚΜ», προϋπολογισμού 3 εκατ. ευρώ.

Τα κρούσματα από τον ιό του Δυτικού Νείλου παρουσιάζουν αύξηση στη χώρα μας, ενώ οι κάτοικοι δεκάδων δήμων «πολιορκούνται» από τα μολυσμένα κουνούπια. Οι περισσότεροι δήμοι εντοπίζονται στην Αττική και την Κεντρική Μακεδονία. Μάλιστα, στην Κεντρική Μακεδονία έχει καταγραφεί περίπου το 1/3 των κρουσμάτων από τα 202 μέχρι σήμερα καταγεγραμμένα σοβαρά κρούσματα της λοίμωξης. Ενώ πανελλαδικά οι νεκροί από τη λοίμωξη του ιού του Δυτικού Νείλου έχουν ήδη φτάσει τους 22.

Στην Κεντρική Μακεδονία, οι δήμοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα είναι: Στη Θεσσαλονίκη οι δήμοι Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου, Κορδελιού - Ευόσμου, Βόλβης, Θεσσαλονίκης, Δέλτα, Θερμαϊκού, Παύλου Μελά, Λαγκαδά, Θέρμης, Καλαμαριάς. Στην Ημαθία οι δήμοι Αλεξάνδρειας, Βέροιας, Νάουσας. Στην Πέλλα οι δήμοι Πέλλας, Σκύδρας, Εδεσσας, Αλμωπίας. Στο Κιλκίς ο δήμος Παιονίας, στις Σέρρες ο δήμος Ηράκλειας και στη Χαλκιδική οι δήμοι Κασσάνδρας και Νέας Προποντίδας.

Την ίδια ώρα, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η έξαρση του ιού θα συνεχιστεί έως τις αρχές Οκτώβρη, επισημαίνοντας ότι «δεν αποδίδουν τα μέτρα που έχουν ληφθεί από την πολιτεία».

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Κεντρικής Μακεδονίας με την Επερώτησή της σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Εκ του αποτελέσματος (κρούσματα και θάνατοι) διαπιστώνεται στην πράξη η αμφίβολη αποτελεσματικότητα του εφαρμοζόμενου έργου "Καταπολέμηση κουνουπιών στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας για τα έτη 2017-2019 (σεζόν 2018) - Διενέργεια αεροψεκασμών σε ορυζώνες και υγροτοπικά συστήματα της ΠΚΜ"».

Ακόμα, αναδεικνύει την πρόταση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας για την ολοκληρωμένη, έγκαιρη και αποδοτικότερη υλοποίηση του προγράμματος καταπολέμησης των κουνουπιών που προϋποθέτει τη δημιουργία Οργανικών Μονάδων (Τμημάτων) ενταγμένων στις Υγειονομικές Υπηρεσίες (Διευθύνσεις Υγειονομικού Ελέγχου) κάθε Περιφερειακής Ενότητας, κάθε Περιφέρειας, στελεχωμένες με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό (επιστημονικό, εργατικό κ.ά.), οι οποίες θα σχεδιάζουν και θα υλοποιούν οι ίδιες όλο το πρόγραμμα της καταπολέμησης των κουνουπιών, έγκαιρα, λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές, εδαφολογικές κ.λπ. συνθήκες και ιδιομορφίες κάθε περιοχής.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ρωτά τον περιφερειάρχη και τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη:

Ποια άμεσα μέτρα έχουν ληφθεί και ποιες άμεσες ενέργειες και παρεμβάσεις προγραμματίζονται για τον έλεγχο της ολοκληρωμένης και αποδοτικότερης υλοποίησης του προγράμματος καταπολέμησης των κουνουπιών, με δεδομένο ότι γραπτές επισημάνσεις - παρατηρήσεις σε «Πρακτικά Κλιμακίων Ελέγχου», για τη χρήση ψεκαστικού διαλύματος, σύμφωνα με την προτεινόμενη δοσολογία από την κατασκευάστρια εταιρεία και το ΥΠΑΑΤ, χρονολογούνται τουλάχιστον από το 2015;

Είναι στις προθέσεις της Διοίκησης της ΠΚΜ να στηρίξει την πρόταση της ΟΣΥΑΠΕ για την ολοκληρωμένη, έγκαιρη και αποδοτικότερη υλοποίηση του προγράμματος καταπολέμησης των κουνουπιών;

Γυναίκα Στιγμές από την ιστορία της καθιέρωσης της κυριακάτικης αργίας

Η επίθεση ΕΕ, αστικών κυβερνήσεων, μονοπωλίων στα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, πάνω στην οποία χτίζεται το «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον», περιλαμβάνει την πλήρη «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις, στο ωράριο εργασίας.

Τα βήματα στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας δεν οδηγούν σε περιορισμό του εργάσιμου χρόνου, σε διεύρυνση και αναβάθμιση του ελεύθερου χρόνου για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες. Συνοδεύονται από τη μερική απασχόληση, την εκ περιτροπής εργασία, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την αύξηση του βαθμού της εκμετάλλευσης.

Η «απελευθέρωση» του ωραρίου, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας κάνουν δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο. Βαραίνουν περισσότερο τις εργατοϋπαλλήλους, αφού ο δικός τους «ελεύθερος χρόνος» εξανεμίζεται κάτω από τη σχεδόν αποκλειστικά ατομική - οικογενειακή ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας, του νοικοκυριού, στο έδαφος της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών για τη στήριξη της οικογένειας.

Τα δικαιώματα που αφορούν τον ελεύθερο χρόνο, όπως το 8ωρο, η Κοινωνική Ασφάλιση, τα δικαιώματα που αφορούν την προστασία της μητρότητας, του γυναικείου οργανισμού στο χώρο εργασίας, οι Συλλογικές Συμβάσεις, η κυριακάτικη αργία, δεν εμφανίστηκαν μια κι έξω.

Μεταξεργάτριες στο Σουφλί το 1935

Διαμορφώθηκαν παράλληλα με την ανάπτυξη του καπιταλισμού και τους αγώνες της εργατικής τάξης, με την καθοριστική συμβολή του ΚΚΕ. Χαρακτηριστική είναι η ιστορία της καθιέρωσης της αργίας της Κυριακής.

Από το αγροτικό παρελθόν στο εργατικό παρόν

Η ιστορία της καθιέρωσης της αργίας της Κυριακής είναι μπερδεμένη ανάμεσα σε θρησκευτικές παραδόσεις στα τέλη του 19ου αιώνα και στους εργατικούς αγώνες για τη μείωση των ωρών εργασίας, το 8ωρο και το δικαίωμα των εργαζομένων στον ελεύθερο χρόνο.

Η Κυριακή καθώς και οι εορτάσιμες μέρες του χρόνου ήταν αργίες για τους αγρότες. Η απασχόληση στην ύπαιθρο ήταν συνεχής, ο καθημερινός ελεύθερος χρόνος τους - και ιδιαίτερα των γυναικών - ήταν μηδαμινός. Εκτός από τη δουλειά στα χωράφια και τη φροντίδα του λαχανόκηπου και των κατοικίδιων ζώων, οι γυναίκες ήταν επιφορτισμένες με το νοικοκυριό και τη φροντίδα των παιδιών. Ο χρόνος εργασίας στα χωράφια άρχιζε την ανατολή και τελείωνε με τη δύση του ήλιου.

Κατά τη δεκαετία του 1870 οι περισσότερες κοπέλες, ερχόμενες στην πόλη για να εργαστούν, κατευθύνονταν στα εργοστάσια, κυρίως στα κλωστοϋφαντήρια. Η εργασία στο ατμοκίνητο εργοστάσιο δεν απαιτούσε ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις.

Ο χρόνος εργασίας που επέβαλε το εργοστάσιο, ήταν το πρώτο και κυριότερο πράγμα στο οποίο έπρεπε να μάθουν να πειθαρχούν οι εργαζόμενες. Το ρολόι ήταν άγνωστο εξάρτημα. Οι μηχανισμοί μέτρησης του χρόνου πάντα ανήκαν στους άλλους. Ηταν η καμπάνα της εκκλησίας, ο χαρακτηριστικός θόρυβος της μηχανής του τρένου, το σφύριγμα στο εργοστάσιο που τις καλούσε στη δουλειά, το κουδούνι που σήμαινε την έναρξη και την παύση της ή οι δείκτες του ρολογιού που ήταν σπανίως κρεμασμένο στον τοίχο του εργοστασίου. Ελάχιστες από τις εργάτριες γνώριζαν την ανάγνωση της ώρας από το ρολόι.

Από το αγροτικό παρελθόν στην έννοια του «εργοστασιακού χρόνου» της εργάτριας παρέμεινε η προσκόλληση στο θρησκευτικό - αγροτικό περίβλημα του χρόνου. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε εφημερίδες της εποχής, ασκούνταν πίεση στους εργοστασιάρχες να αλλάξουν το ωράριο εργασίας τις Παρασκευές των Χαιρετισμών, προκειμένου το προσωπικό να πηγαίνει στην εκκλησία χωρίς να υπόκειται σε χρηματικό πρόστιμο λόγω εγκατάλειψης της εργασίας του («Σφαίρα», αρ. 5409, 4-3-1900).

Ο χρόνος εργασίας και οι αργίες στα μέτρα των εργοδοτών

Γρήγορα έγινε αντιληπτό από τους εργοστασιάρχες ότι με την προσαρμογή του ωραρίου εργασίας σύμφωνα με κάποιες θρησκευτικές συνήθειες του προσωπικού, έβγαιναν διπλά και τριπλά κερδισμένοι.

Στις γραπτές πηγές αποτυπώνεται ότι το κάθε εργοστάσιο είχε το δικό του ωράριο εργασίας. Αρκετά όμως εργοστάσια επέλεγαν να κλείνουν τις μέρες που ήταν μεγάλες θρησκευτικές εορτές, είτε επειδή είχαν απόθεμα εμπορευμάτων μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσαν να διαθέσουν (νηματουργία), είτε για να επισκευάσουν τα μηχανήματά τους.

Αλλωστε, οι εργαζόμενοι ήταν πιο εύκολο να αποδεχτούν την απώλεια του ημερομισθίου τις εορταστικές μέρες, παρά οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή («Σφαίρα», 5434, 4-4-1900). Ετσι, εξασφάλιζαν τις απαραίτητες λειτουργικές ανάγκες του εργοστασίου για την απρόσκοπτη συνέχιση της καπιταλιστικής παραγωγής.

Συγχρόνως χειραγωγούσαν ιδιαίτερα τις εργαζόμενες γυναίκες, παρουσιαζόμενοι ως «καλοί χριστιανοί», «φιλάνθρωποι». Διαμόρφωναν και με αυτόν τον τρόπο το κατάλληλο έδαφος για την αποδοχή από τους εργαζόμενους των χαμηλών μεροκάματων, των άθλιων συνθηκών εργασίας, του ωραρίου εργασίας, χωρίς διαμαρτυρίες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εργάσιμος χρόνος για τις εργάτριες, στα πρώτα κείμενα που αναφέρονται σχετικά, προσδιορίζεται συχνότερα με βάση την ανατολή και τη δύση του ήλιου, παρά με την ώρα, τα τέταρτα και τα λεπτά. Στο εργοστάσιο κατασκευής παιγνιοχάρτων, στην Κέρκυρα, το 1887, οι εργάτριες «μεταβαίνουσι δε από πρωίας και παραμένουν δι' όλης της ημέρας» (Μιχαήλ Μητσάκης, «Εν βιομηχανικόν κατάστημα», «Εστία», αρ. 587, 29-3-1887).

Η μεγάλη διάρκεια του εργάσιμου χρόνου για τις γυναίκες είχε και την αντίστοιχη δικαιολόγηση από εργοδότες, τον Τύπο κ.λπ., που την έδινε το ρητό «αργία μήτηρ πάσης κακίας», γιατί «η εργατική ώρα, από της ανατολής του ηλίου μέχρι δύσεως δεν αφίνει αυταίς ευρύ στάδιον εξαχρειώσεως...» (Ε. Κ. Ασώπιος, «Αι γυναίκες εν τη ταχυδρομική και τηλεγραφική υπηρεσία», Αττικόν Ημερολόγιον εκδιδόμενον υπό Ειρηναίου Ασωπίου του έτους 1890, σ. 111-120).

Κάθε άλλη ενασχόληση εκτός από το εργοστάσιο, το νοικοκυριό, τον εκκλησιασμό και τη φροντίδα των παιδιών θεωρούνταν όχι μόνο σπατάλη χρόνου, αλλά και «ηθικά ύποπτη».

Η καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας δεν ήταν εύκολη υπόθεση

Ο πρώτος νόμος για τον χρόνο εργασίας που θεσπίστηκε στην Ελλάδα ήταν το Δεκέμβρη του 1909 για την «Κυριακή αργία» και άρχισε να εφαρμόζεται την πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, δηλαδή στις 4 Ιανουαρίου 1910 (ΦΕΚ Α' 286/7-12-1909).

Οι αγώνες για την καθιέρωση της αργίας της Κυριακής δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Στις αρχές του 20ού αιώνα, στην Αθήνα διεξήχθησαν σκληροί αγώνες, ιδίως στα «εμπορικά» καταστήματα (ένδυσης, υπόδησης κ.λπ.) των κεντρικών δρόμων. Σημαντικότερες κινητοποιήσεις ήταν του 1890, 1891 (απεργία) και 1896, καθώς και σε κλάδους, όπως στους τυπογράφους (1882 και 1909-1910), στους ζαχαροπλάστες (1896 και 1899), στους κουρείς (1894, 1902, 1903), στους αρτοποιούς (1879, 1904-1905 κ.ε.) και λίγο πριν από το 1909 στα παντοπωλεία.

Ανάπτυξη εργατικών αγώνων για την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας υπήρχε και την περίοδο του μεσοπολέμου, όταν αποτελούσε κανόνα η παραβίαση από τους εργοδότες της όποιας εργατικής νομοθεσίας υπήρχε. Εξίσου χαρακτηριστικό είναι ότι η πρώτη ομιλήτρια στην απεργιακή συγκέντρωση της 25ης Φλεβάρη 1945 ήταν η ΕΠΟΝίτισσα Νίκη, όταν οι εμποροϋπάλληλοι σταμάτησαν την εργασία τους, σηματοδοτώντας την προσπάθεια ανάδειξης και οργάνωσης των εργαζόμενων γυναικών.

Αντικείμενο ανειρήνευτης πάλης

Από τότε μέχρι σήμερα βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο των μεγαλοεπιχειρηματιών η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Μέσα από διάφορες εξαιρέσεις, από την εκχώρηση του δικαιώματος σε Περιφέρειες να αποφασίζουν πότε και πώς θα ανοίγουν τα μαγαζιά, έως και τον τελευταίο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η Κυριακή αργία «ξηλώνεται» βήμα - βήμα και με σχέδιο.

Η προσπάθεια κατάργησης της Κυριακής αργίας δεν μπορεί να εξεταστεί χωριστά από τους νόμους που πέρασαν για τη ρύθμιση του χρόνου εργασίας, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα. Νόμοι που είναι στην κατεύθυνση της πολιτικής της ΕΕ, εκεί που οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της συνδιαμορφώνουν μέτρα για αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και ένας βασικός μοχλός είναι η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αλλωστε, πάνω σ' αυτό το έδαφος πάτησαν και όλες οι ανατροπές των εργασιακών σχέσεων, η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, η κάθε μορφή «ευέλικτης» απασχόλησης.

Η ιστορική πορεία της κυριακάτικης αργίας από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα μέχρι σήμερα δείχνει ότι κάθε εργατικό δικαίωμα είναι αποτέλεσμα σκληρών αγώνων ανάμεσα στην εργατική τάξη και την καπιταλιστική εργοδοσία. Είναι αντικείμενο ενός ανειρήνευτου αγώνα που συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας. Στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κοινωνίας δεν υπάρχουν διά παντός κατοχυρωμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Η ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με τη μαζική συμμετοχή και των γυναικών, μπορεί να αποτελέσει τον «κυματοθραύστη» της επιθετικότητας του κεφαλαίου. Οσο μεγαλώνει και δυναμώνει το τμήμα των εργατοϋπαλλήλων, γυναικών και ανδρών, που αναπτύσσουν καθημερινά πρωτοπόρα δράση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις και υπηρεσίες, για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Ωστε να γίνει πιο μαζική και αποφασιστική η σύγκρουση, η ρήξη με τα συμφέροντα των καπιταλιστών, το κράτος και τις συμμαχίες τους.

Της
Πόπης ΞΕΚΑΛΑΚΗ*
*Η Πόπη Ξεκαλάκη είναι μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών

ΟΓΕ Καλεί στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ και στις 13 Σεπτέμβρη στην Αττική

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ. στην πλ. Αριστοτέλους και στα συλλαλητήρια στις 13 Σεπτέμβρη σε Αθήνα, Πειραιά και Κορωπί απευθύνει η ΟΓΕ.

Στο κάλεσμά της σημειώνει:

«Βγαίνουμε μπροστά στον αγώνα για τις δικές μας ανάγκες, για τη ζωή που μας αξίζει!

Οι Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) καλούμε τις εργαζόμενες και άνεργες, τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών πιο μαζικά και αποφασιστικά να δυναμώσουμε τον αγώνα για να ανακτήσουμε όλα αυτά που χάσαμε, για να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των αναγκών μας στην εργασία, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, στην κοινωνική στήριξη των οικογενειών μας.

Απορρίπτουμε ως απαράδεκτες τις προκλητικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που μας καλεί να συμβιβαστούμε με τις μεγάλες απώλειες σε δικαιώματα και στο λαϊκό εισόδημα στη δήθεν "μεταμνημονιακή εποχή".

Οι πάνω από 700 μνημονιακοί νόμοι, η ανεργία, η ανέχεια, η φοροληστεία, η εργασία χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς προστασία της μητρότητας, χωρίς ελεύθερο χρόνο, η γενικευμένη ανασφάλεια βάζουν τη σφραγίδα τους στην καθημερινότητα των γυναικών του καθημερινού μόχθου.

Κανένα επικοινωνιακό τερτίπι δεν μπορεί να κρύψει τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε, δεν μπορεί να κρύψει ότι θυσιάζουν τη ζωή μας και το περιβάλλον που ζούμε για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Κανένα τερτίπι τους δεν μπορεί να κρύψει ότι σπέρνουν τον πόλεμο στηρίζοντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και σκορπώντας δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς.

Όσο κάνουν στην οικονομία κουμάντο οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και οι μεγαλοξενοδόχοι, τόσο τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή θα τσακίζονται στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους.

Καμιά συναίνεση στη συνέχιση της σφαγής των δικαιωμάτων μας!

Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια και τη μίζερη ζωή!

Σήμερα η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει:

§  Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.

§  Ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.

§  Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.

Εργαζόμενη, άνεργη, αυτοαπασχολούμενη, αγρότισσα, νέα γυναίκα,

Η συλλογική δράση, η αγωνιστική στάση ζωής, η διεκδίκηση για όλα αυτά που μας ανήκουν αποτελεί τη μόνη διέξοδο για να βγούμε στο ξέφωτο μιας ζωής χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά, εκμετάλλευση και καταπίεση.

Δυναμώνουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις Ενώσεις Αυτοαπασχολουμένων, τους Αγροτικούς και Φοιτητικούς Συλλόγους.

Η ΟΓΕ σε καλεί να γνωριστούμε και να παλέψουμε μαζί για:

§  Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής - αργίας.

§  Εφαρμογή του νόμου για την προστασία της εργαζόμενης μητέρας, την απαγόρευση της απόλυσης.

§  Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξάρτητα εργασιακών σχέσεων.

§  Άδεια μητρότητας για ένα χρόνο, με πλήρη μισθό, ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δυνατότητα να γίνει χρήση της και από τον πατέρα.

§  Στη συνέχεια διευκόλυνση της επιστροφής της μητέρας στην εργασία με μειωμένα ωράρια κατά δύο ώρες για τα επόμενα δύο χρόνια και κατά μία ώρα για άλλα δύο με δίκτυο δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών και υποδομών για τη δημιουργική απασχόληση βρεφών, νηπίων, παιδιών.

§  Άδειες στο ζευγάρι για ασθένειες ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά ΑμΕΑ.

§  Επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων.

§  Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες. Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία.

§  Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην ξεπερνούν τα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, τα 50 και 55 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Δώσε δυναμικά το "παρών":

Στο συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη 6 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους.

Προγραμματισμός δράσης της Λαϊκής Επιτροπής Πολίχνης ενόψει της ΔΕΘ

Με μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο που διοργανώνει για τη ΔΕΘ το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους καλεί η Λ.Ε.Πολίχνης.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σα να μην πέρασε μια μέρα από τις μεγάλες καταστροφές του καλοκαιριού ανεβαίνει ξανά στη Θεσσαλονίκη για να ανεβάσει το ίδιο έργο με τον τίτλο "επιστροφή στην κανονικότητα" ή "τέλος των μνημονίων".

Η "ανάπτυξη" τους σημαίνει ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060! Να χάνουμε συνεχώς από το μισθό μας, τη σύνταξή μας, την ασφάλιση μας. Στήνεται πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Οι πάνω από 700 μνημονιακοί νόμοι είναι εδώ. Μόνο η λαϊκή πάλη, με την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η κοινωνική συμμαχία εργατών, αγροτών, ελευθεροεπαγγελματιών αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας και γυναικών μπορεί να τους καταργήσει!

Η Λαϊκή Επιτροπή Πολίχνης μετά από συνεδρίαση πλαισιώνει στον ευρύτερο σχεδιασμό δράσης του ΠΑΜΕ, δραστηριότητες, που στοχεύουν στην ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας και χώρων εργασίας στην ευρύτερη περιοχή.

Έτσι αποφασίσθηκε την τρίτη 4/9  εξόρμηση και συζήτηση στο εργοτάξιο του Δήμου Παύλου Μελά με αντιπροσωπεία μελών του σωματείου.

Την Τετάρτη 5/9  9,30πμ εξόρμηση στο νοσοκομείου Παπαγεωργίου.

Την Παρασκευή 7/9 το απόγευμα στο χώρο της Κρύας Βρύσης.

Πλαισιωμένη στη δράση  του ΠΑΜΕ  γι`αυτήν την εβδομάδα και οι δραστηριότητες της ΟΓΕ, που ξεκίνησαν τις προηγούμενες μέρες,  και συνεχίζονται με εξόρμηση και ενημέρωση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και στις λαϊκές.

       

Κανείς συμβιβασμός με την μίζερη ζωή, καμία αναμονή. Να οργανωθεί η πάλη στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας, κόντρα σε κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΝΑΤΟ – ΕΕ.