ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ:6944412414,6747406564,6947821682,6973472404,6942638311,6983818036 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ-ΜΕΝΕΜΕΝΗ:6947227605 ΑΝΩ ΠΟΛΗ:6948361660 Ε'ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ:6946878209 ΕΥΚΑΡΠΙΑ:6974421180 ΕΥΟΣΜΟΣ:2310776595,6977288801 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ:2310442388,6978339896,6942228031 ΚΟΡΔΕΛΙΟ:6937269311 ΝΕΑΠΟΛΗ:2310625624,6972466504 ΠΕΥΚΑ:6973529349,6945968839 ΠΟΛΙΧΝΗ:2310608798 ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ:6977873449 ΣΥΚΙΕΣ:2310620293,6937389891,6995361453 ΤΟΥΜΠΑ-ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ:6984201224
ΜΕΤΕΩΡΑ: 6947264179

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2018

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ Πετσοκομμένες παροχές και πολλαπλά εμπόδια, σε πλήρη αντίθεση με τις εργατικές ανάγκες



Η δραματική μείωση του εισοδήματος των εργατικών - λαϊκών οικογενειών στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης τις έχει οδηγήσει σε αδυναμία να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες τους. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων η ανάγκη και το δικαίωμα έστω για λίγες μέρες διακοπών και ξεκούρασης το καλοκαίρι έχει γίνει «όνειρο θερινής νυκτός». Ακόμα και εκείνοι οι εργαζόμενοι που καταφέρνουν να πάνε διακοπές, περιορίζουν κάθε χρόνο τη χρονική τους διάρκεια, ενώ για πάρα πολλούς από αυτούς η μοναδική δυνατότητα που τους μένει είναι κάποιο σπίτι στο χωριό τους ή η φιλοξενία από συγγενείς και φίλους.
Και ενώ αυτή είναι η κατάσταση και η κυβέρνηση συνεχίζει να διαφημίζει την... «κοινωνική πολιτική», ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ενταγμένος πλέον στον ΟΑΕΔ), που έδινε τη δυνατότητα σε εργατικές οικογένειες να πηγαίνουν ορισμένες μέρες διακοπές, από το 2012 έχει συρρικνώσει στο ελάχιστο τα Προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού, παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να καταβάλλουν σε αυτόν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Και αυτό μάλιστα σε αντιδιαστολή με τους εργοδότες, οι οποίο το 2012 απαλλάχτηκαν από τη συγκεκριμένη εισφορά.
Την πολιτική αυτή, η οποία εγκαινιάστηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του κεφαλαίου το 2012, συνεχίζει... «επάξια» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αποκαλύπτοντας και σε αυτόν τον τομέα ότι η «κοινωνική ευαισθησία» της είναι μόνο για τα τηλεοπτικά «παράθυρα» και τις επίσημες ανακοινώσεις του υπουργείου Εργασίας. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να καταβάλλουν τις ίδιες εισφορές, ωστόσο τους παρέχονται πετσοκομμένα προγράμματα, με κονδύλια υποπολλαπλάσια των εισφορών τους, για να πανηγυρίζει πλεονεκτικά η κυβέρνηση για τα πλεονάσματα του ΟΑΕΔ (στον οποίο εντάχθηκαν το 2012 ο ΟΕΕ και ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας), καταδικάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες να μην μπορούν να πάνε διακοπές έστω μια βδομάδα το καλοκαίρι.
Αποκαλυπτικά στοιχεία για τις περικοπές του προγράμματος
Για να φανεί το μέγεθος της απώλειας για τους εργαζόμενους αλλά και το μέγεθος της κοροϊδίας σε βάρος τους και από τη σημερινή κυβέρνηση, αρκεί να συγκρίνει κάποιος τα στοιχεία που αφορούν το συγκεκριμένο Πρόγραμμα του ΟΕΕ για το 2011 και το 2018.
Σύμφωνα με αυτά:
-- Το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού για το 2011 ήταν ύψους 62,7 εκατομμύρια ευρώ, ενώ φέτος ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος συρρικνώθηκε μόλις στα 10 εκατ. ευρώ! Και αυτό παρότι τα έσοδα του οργανισμού, δηλαδή οι εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι για αυτόν το σκοπό, φέτος θα ανέλθουν στο ποσό των 127 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ.
-- Οι δικαιούχοι και οι ωφελούμενοι από το πρόγραμμα, από 570.000 το 2011, φέτος είναι μόλις 140.000 άτομα.
-- Οι μέρες διανυκτέρευσης που επιδοτούνται από τον ΟΕΕ συρρικνώθηκαν και αυτές από 7 σε 5 διανυκτερεύσεις (προβλέπονται έως 10 διανυκτερεύσεις μόνο για Λέσβο, Λέρο, Σάμο, Χίο και Κω και αυτό σε σύνδεση... με το Προσφυγικό!).
-- Σε αντίθεση με το παρελθόν, το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει στους δικαιούχους τους συνταξιούχους, παρά το γεγονός ότι οι αιματηρές περικοπές στις συντάξεις έχουν οδηγήσει και τη μεγάλη πλειοψηφία των συνταξιούχων να μην μπορεί να κάνει διακοπές.
Ακόμα και όσοι παίρνουν το «χαρτάκι», δυσκολεύονται να το αξιοποιήσουν!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά: Ακόμα και από αυτούς που παίρνουν το «πολύτιμο χαρτάκι», στη βάση εισοδηματικών κριτηρίων, μόνο ένα μικρό μέρος τους καταφέρνουν τελικά να το αξιοποιήσουν.Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι και τις 20 Ιούλη, ο ΟΑΕΔ δεν έχει ακόμα καταρτίσει τους οριστικούς πίνακες με τους δικαιούχους του προγράμματος για φέτος. Οι προσωρινοί πίνακες αναρτήθηκαν μόλις την περασμένη βδομάδα, εν μέσω θέρους. Ουσιαστικά, δηλαδή, η φετινή καλοκαιρινή περίοδος χάθηκε, καθώς οι τουριστικές επιχειρήσεις, πάροχοι του προγράμματος, έχουν οριστικοποιήσει τις κρατήσεις τους για τον μήνα Αύγουστο, που είναι ο μήνας με την υψηλότερη τουριστική κίνηση. Καθώς μάλιστα το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά, το ίδιο έγινε και προηγούμενες χρονιές, προκύπτει το βάσιμο ερώτημα αν τελικά πίσω και από αυτήν την πλευρά υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μεθόδευση.
Από τα στοιχεία και προηγούμενων προγραμμάτων, μάλιστα, φαίνεται πως η απορροφητικότητα που έχει το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι πολύ μικρή. Πάνω από τα μισά προϋπολογιζόμενα κονδύλια δεν εκταμιεύονται, η μεγάλη πλειοψηφία των ξενοδοχείων δεν συμμετέχει, οι περισσότερες επιταγές των δικαιούχων δεν εξαργυρώνονται... Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόγραμμα του 2013 - 2014, με βάση τα στοιχεία του ίδιου του ΟΑΕΔ, από τους 100.000 περίπου δικαιούχους, τελικά αυτοί που έκαναν χρήση της επιταγής κοινωνικού τουρισμού ήταν μόλις 20.000!
Η αδυναμία πολλών εργαζόμενων και άνεργων δικαιούχων να κάνουν τελικά χρήση της επιταγής έχει να κάνει με πολλούς λόγους: Ενας λόγος είναι οι ίδιες οι μεγάλες καθυστερήσεις από τον ΟΑΕΔπου αναφέρθηκαν και παραπάνω, αφού όταν τελικά οριστικοποιούνται οι πίνακες των δικαιούχων, πάρα πολλοί από αυτούς δεν μπορούν πια να κλείσουν διακοπές σε κάποιο κατάλυμα. Ενας άλλος σοβαρός λόγος είναι τα προβλήματα με το ίδιο το ύψος της επιδότησης, αφού αυτό περιορίζεται μόνο στο κόστος της διαμονής. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα μετακίνησης, όπως και των γευμάτων που επιβαρύνουν εξολοκλήρου τον δικαιούχο. Ενα βασικό έξοδο των διακοπών, όπως είναι η μεταφορά μιας οικογένειας σε κάποιο νησί ή σε κάποιον πιο μακρινό προορισμό, το κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων για μια οικογένεια, των καυσίμων, των διοδίων, είναι στην πράξη απαγορευτικό. Για όλα αυτά, μάλιστα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι δικαιούχοι επιλέγονται με βάση το εισόδημα, άρα σε συνθήκες πετσοκόμματος του προγράμματος, καθίζησης των μισθών, μεγάλης ανεργίας και αύξησης της υποαπασχόλησης, εννοείται ότι μιλάμε για δικαιούχους και οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα, οι οποίες αδυνατούν τελικά να ανταπεξέλθουν σε αυτά τα έξοδα.
Πάνω απ' όλα τα πλεονάσματα...
Να σημειωθεί, μάλιστα, ότι στο πρόγραμμα δεν υπάρχει η πρόβλεψη για επιλαχόντες. Δηλαδή δεν δίνεται η δυνατότητα σε εργαζόμενους ή άνεργους που έκαναν αίτηση αλλά αποκλείστηκαν λόγω «χαμηλής μοριοδότησης», να μπορούν να πάρουν κουπόνια με βάση τον αριθμό των δικαιούχων που τελικά δεν τα αξιοποίησαν. Επιβεβαιώνεται, και με αυτόν τον τρόπο, ότι στόχος της κυβέρνησης είναι ακόμα και τέτοιοι οργανισμοί να μην εξαντλούν όλους τους πόρους που διαθέτουν για την κάλυψη των αναγκών για τις οποίες υποτίθεται έχουν συσταθεί, αλλά να παρουσιάζουν τεράστια πλεονάσματα.
Ετσι, ενώ οι μισθωτοί μέσω των εισφορών από το μισθό τους θα καταβάλλουν το 2018 το ποσό των 400 εκατομμυρίων ευρώ, σε ΟΕΚ και ΟΕΕ, που πλέον υπάγονται στον ΟΑΕΔ, αυτοί θα αποδώσουν σε παροχές μόνο 60 εκατ. ευρώ!
Συγκεκριμένα, ο ΟΕΚ, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, αναμένεται να έχει το 2018 έσοδα 273 εκατ. ευρώ, αλλά οι παροχές του, δηλαδή η επιδότηση ενοικίου και επιτοκίου, θα είναι μόλις 35 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα, όπως είδαμε και παραπάνω, τα έσοδα του ΟΕΕ θα είναι 127 εκατ. ευρώ, όταν οι παροχές του περιορίζονται μόλις στα 25 εκατ. ευρώ, από τα οποία μόλις 10 εκατ. αφορούν στο φετινό πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού!
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΟΕΕ έχει πλέον περικόψει εντελώς και τη χρηματοδότηση για αγορά βιβλίων από τους εργαζόμενους, όπως και την επιδότηση για εισιτήρια σε θεατρικές παραστάσεις.
Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα πετύχει και φέτος τα ματωμένα πλεονάσματα, που στην περίπτωση του ΟΑΕΔ θα φτάσουν τα 586 εκατ. ευρώ, ενώ το 2019 αναμένεται να ξεπεράσουν τα 500 εκατ. ευρώ...
Απέναντι σε αυτήν την πολιτική, όπως υπογράμμιζε το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του με αφορμή την έναρξη των αιτήσεων για το φετινό πρόγραμμα, «αίτημα των εργαζομένων και όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να είναι η γενίκευση του κοινωνικού τουρισμού με εξασφάλιση φτηνών καλοκαιρινών διακοπών, αλλά και ολιγοήμερων διακοπών κατά τη διάρκεια του χρόνου, η διεύρυνσή του για όλους τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους».

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2018

Εκμετάλλευση και ανισοτιμία... στην «ανάπτυξη με ανθρώπινο πρόσωπο»


Επενδύοντας στους ανθρώπους» είναι ο τίτλος της έκδοσης «Best Workplace» του 2018, σε συνεργασία του οργανισμού «Great Place to Work Hellas» με την «Καθημερινή» και τη συνδρομή ιδιωτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (ALBA, American College of Greece). Στο πολυσέλιδο έντυπο παρουσιάζονται οι 25 επιχειρήσεις με το «καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα». Στις σελίδες της έκδοσης, στελέχη των επιχειρήσεων περιγράφουν τη συνταγή που ακολουθούν ώστε οι εργαζόμενοι να νιώθουν «υπερηφάνεια για την εταιρεία τους». Δηλαδή, προβάλλεται ο πολυπλόκαμος μηχανισμός που αξιοποιούν επιχειρηματικοί κολοσσοί σε διάφορους κλάδους και τομείς της οικονομίας, από βιομηχανίες Φαρμάκου, Τροφίμων, εταιρείες Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, χονδρικού και λιανικού εμπορίου, στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν το κλίμα της ταξικής ειρήνης και συναίνεσης.
Ξεχωριστή θέση στην παρουσίαση της «επιτυχημένης εικόνας» των συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων έχει η γυναικεία συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό της κάθε εταιρείας, όπως και το ποσοστό των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις, ως ένα από τα βασικά κριτήρια για τη βαθμολογία των 25 επιχειρηματικών ομίλων «Best Workplaces».
Ανάπτυξη χτισμένη... στο γόνιμο έδαφος της εργασιακής ζούγκλας
Κάτω από τους τίτλους «Ανάπτυξη με ανθρώπινο πρόσωπο», «Ανάπτυξη με κέντρο τον εργαζόμενο», «Με το βλέμμα στραμμένο στην ανάπτυξη», επιδιώκεται να κρυφτούν οι πολλαπλές στοχεύσεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας. Θολώνεται η μεγάλη διαφοροποίηση που επικρατεί σε κάθε επιχείρηση ανάμεσα στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους όσον αφορά στα ωράρια εργασίας, όπως τα σπαστά, κυλιόμενα ωράρια που σμπαραλιάζουν την προσωπική και οικογενειακή ζωή, φθείροντας την υγεία ιδιαίτερα της εργαζόμενης γυναίκας.
Επιδιώκεται να «μακιγιαριστεί» η μεγάλη «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις στο όνομα του καλύτερου συνδυασμού της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, ιδιαίτερα για τη μισθωτή. Προκλητικά, προβάλλουν ως «επιλογή» των εργαζόμενων μητέρων τις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, κρύβοντας τη ζωή - λάστιχο για την πλειοψηφία των μισθωτών γυναικών που η φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ αποτελεί σχεδόν αποκλειστικά ατομική τους υπόθεση, σε συνθήκες εμπορευματοποίησης, ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης των κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για τη φροντίδα της οικογένειας. Καθίσταται ατομική - οικογενειακή υπόθεση ό,τι θα έπρεπε να είναι κοινωνικό δικαίωμα. Σε αυτό το έδαφος επιδιώκεται να κάνουν πιο «ελκυστικές» αυτές τις μορφές για το σύνολο του εργατικού δυναμικού, ανδρικού και γυναικείου, επενδύοντας στο «μανδύα» της καλύτερης κατανομής των ευθυνών ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Δεν είναι μόνο η μερική απασχόληση, που σε ορισμένους μονοπωλιακούς ομίλους στο εμπόριο κυμαίνεται από 34% έως 48%, με βάση τα στοιχεία της έκδοσης. Πρόκειται και για νέες μορφές «ευέλικτης» εργασίας, που εκθειάζονται από ΕΕ, ΟΟΣΑ, όπως η τηλεεργασία, το on call, το stand by, η εργασία από το σπίτι. Επιχειρηματικοί όμιλοι που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των «best workplaces», είναι πρωταθλητές στην υιοθέτηση τέτοιων εργασιακών σχέσεων - λάστιχο.
Την ίδια στιγμή, κρύβεται η εντατικοποίηση της εργασίας που επικρατεί για να παραδοθούν τα project, για να πιαστούν τα πλάνα πωλήσεων, που εκτός των άλλων επιβαρύνουν ιδιαίτερα το γυναικείο οργανισμό (μυοσκελετικά προβλήματα, προβλήματα υπογονιμότητας, αύξηση των ποσοστών κρίσεων πανικού). Εξάλλου, όχημα για την εντατικοποίηση της εργασίας και του ανταγωνισμού ανάμεσα στους εργαζόμενους της επιχείρησης αποτελούν και οι επιπλέον επιβραβεύσεις - τα ομαδικά bonus - στα τμήματα που ξεπερνούν τη στοχοθεσία της επιχείρησης. Ενώ, οι διάφορες ενέργειες, υπό τον τίτλο «Be Well», με Μέρες της μητέρας, του πατέρα, με εορτασμούς ξεχωριστών στιγμών, με μαθήματα yoga, αλλά και με βελτίωση των τρόπων εργασίας εύκολα και αποτελεσματικά («Make my life easy»), λειτουργούν πυροσβεστικά στην ένταση της εκμετάλλευσης, τη στιγμή που απευθύνονται σε ένα μικρό μέρος του εργατικού δυναμικού.
Ανάμεσα στα κριτήρια για τη βράβευση των 25 καλύτερων επιχειρήσεων με βάση το εργασιακό περιβάλλον είναι τα μικρά ποσοστά αποχωρήσεων των εργαζομένων. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στελέχη επιχειρηματικών ομίλων στις Τηλεπικοινωνίες και στην Πληροφορική, «δέσμευσή μας να ανταποδίδουμε καθημερινά την αφοσίωση των εργαζομένων μας». Στο επίκεντρο του προβληματισμού τους είναι η προσέλκυση επιστημονικού εργατικού δυναμικού με τεχνογνωσία, για την κατοχύρωση της πατέντας στο πλαίσιο της επιστημονικής, τεχνολογικής ανάπτυξης, στο έδαφος του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού στον συγκεκριμένο κλάδο.
Ουσιαστικά, επιδιώκεται να θαφτεί ότι η ανάπτυξη των επιχειρηματικών κολοσσών, δηλαδή η διασφάλιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς τους, διαμορφώνεται κάτω από τη σκληρή ταξική εκμετάλλευση του συνόλου των εργαζομένων, σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό των μισθωτών γυναικών. Εξάλλου, συντελεστές της έκδοσης δεν διστάζουν να παροτρύνουν την καπιταλιστική εργοδοσία να υιοθετήσει μέτρα για τη «βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος», «ένα μέρος που οι εργαζόμενοι θα χαίρονται να δουλεύουν», με κριτήριο τη βελτίωση των κερδών τους. Αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι «βασικός στόχος και προτεραιότητα των επιτυχημένων εταιρειών είναι η ικανοποίηση των εργαζομένων τους και η δέσμευσή τους, καθώς αυτό οδηγεί σε βελτίωση της παραγωγικότητας (...) και στο τέλος αύξηση των πελατών και των εσόδων της επιχείρησης... Ερευνες έχουν δείξει ότι αφοσιωμένοι εργαζόμενοι δημιουργούν αξία για την εταιρεία τους και μπορούν να αυξήσουν την κερδοφορία της έως και 20%».
Πολύπλευρη παρέμβαση στο περιεχόμενο του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων... με το αζημίωτο: Την αφοσίωση
Τη στιγμή που σμπαραλιάζουν την οικογενειακή ζωή του εργατικού δυναμικού, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις αναπτύσσουν πρωτοβουλίες που απευθύνονται στην οικογένεια των εργαζομένων, όπως πακέτα ιδιωτικής ασφάλισης, Υγείας και συνταξιοδότησης, εκδηλώσεις για τα παιδιά των εργαζομένων και εκδρομές. Στο επίκεντρο βρίσκεται η προσπάθεια να διαπαιδαγωγήσουν ακόμα και τα παιδιά των εργαζομένων στην ταξική συμφιλίωση. Για παράδειγμα, ορισμένοι μονοπωλιακοί όμιλοι οργανώνουν «μέρες οικογένειας», «με σκοπό να δουν από κοντά τα παιδιά των εργαζομένων τον χώρο όπου οι γονείς τους περνούν τις περισσότερες ώρες της μέρας τους». Μια άλλη εταιρεία διαβεβαιώνει πως οι υπάλληλοί της «μπορούν να φέρουν καθημερινά τα κατοικίδιά τους ή τα παιδιά τους στο γραφείο χωρίς πρόβλημα»!
Την ίδια στιγμή, διαμορφώνουν πακέτα επιδοτήσεων για τον παιδικό σταθμό, για τα πρώτα έξοδα του μωρού, για τις ανάγκες στήριξης της οικογένειας σε εκπαίδευση. Παίρνοντας υπόψη μελέτες για την παραγωγικότητα των εργαζόμενων μητέρων, η οποία «πέφτει» όπως λένε κατά 15-17% τα πρώτα χρόνια του παιδιού, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι επιδιώκουν να διαμορφώνονται κοινωνικές υποδομές - «οικονομικά προσιτές» - για τη φροντίδα των παιδιών, να επεκταθεί το ωράριο λειτουργίας τους. Ωστε η εργαζόμενη να μην έχει το άγχος για τη φροντίδα των παιδιών, να περιορίσει τις απουσίες από την εργασία λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων.
Τελικά, πατάνε πάνω στην ανασφάλεια, την αγωνία - ιδιαίτερα - της εργαζόμενης μητέρας για το μέλλον των παιδιών της, για να τη δέσουν με χίλιες αλυσίδες στα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Οποιεσδήποτε δήθεν παροχές, διευκολύνσεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας αποτελούν δεσμεύσεις προς την εργαζόμενη. Διαμορφώνουν στάση, αντιλήψεις προσωπικής υποχρέωσης και ατομικής ευθύνης των εργαζόμενων γυναικών προς την «καλή διεύθυνση της επιχείρησης». Με αυτόν τον τρόπο ενισχύονται τα όρια αποδοχής, συμβιβασμού με τις συνθήκες εργασίας, οι μειωμένες απαιτήσεις για το εισόδημα, την κοινωνική πολιτική, η αναζήτηση ατομικών λύσεων στα εργασιακά προβλήματα.
Ταυτόχρονα, αναπτύσσουν δράσεις με στόχο την παρέμβαση στο περιεχόμενο του μη εργάσιμου χρόνου, ιδιαίτερα του γυναικείου εργατικού δυναμικού. Γνωρίζουν ότι κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενος αναζητά τρόπους να αξιοποιήσει τον ελεύθερο χρόνο του δημιουργικά, αλλά ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, οι διακοπές, η αναψυχή είναι ακριβοπληρωμένα εμπορεύματα.
Για παράδειγμα, στο Εμπόριο, όπου το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο σμπαραλιάζει ακόμα και το δικαίωμα στην Κυριακή αργία, οι επιχειρηματικοί κολοσσοί αναπτύσσουν πρωτοβουλίες εθελοντισμού, όπως «ο μάστορας της πόλης μας», κατά τη διάρκεια της οποίας μέρος των εργαζομένων από τα καταστήματα προσφέρουν εθελοντική εργασία με σκοπό «να ομορφύνουν την πόλη που ζουν» (δεντροφυτεύσεις, βαφές, συντήρηση, ανάπλαση πάρκων, σχολείων και άλλα).
Παίρνουν υπόψη τους ότι ιδιαίτερα οι γυναίκες δραστηριοποιούνται πιο εύκολα σε ό,τι σχετίζεται με το παιδί, αλλά συνήθως όχι με χαρακτήρα διεκδίκησης αλλά υποκατάστασης των ελλείψεων, των κενών που αφήνει η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Πιο εύκολα παρασύρονται και παίρνουν μέρος σε φιλανθρωπικές δράσεις των επιχειρηματικών κολοσσών. Επίσης, αναγνωρίζοντας ότι οι γυναίκες είναι ευαίσθητες σε ζητήματα αλληλεγγύης προς τις γυναίκες πρόσφυγες, τους μετανάστες - μετανάστριες και τα παιδιά τους, προς οικογένειες που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, αναπτύσσουν αντίστοιχες εθελοντικές δράσεις, υποκαθιστώντας την κρατική ευθύνη και συμβάλλοντας να στηθεί το κοινωνικό πρόσωπο της καπιταλιστικής επιχείρησης.
Είναι άλλο βεβαίως το περιεχόμενο των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης από εργατικά σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, γυναικείους συλλόγους της ΟΓΕ, από άλλους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, μορφές οι οποίες συνδέονται με την οργάνωση κινητοποιήσεων, με αγωνιστικές διεκδικήσεις από το κράτος, τους θεσμούς του σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, για παράδειγμα για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, τις συνθήκες διαβίωσης σε εργατικές - λαϊκές γειτονιές όπως στη Δυτική Αττική με τον ΧΥΤΑ, τη στήριξη των πλημμυροπαθών στη Μάνδρα. Δράσεις που συμβάλλουν στην καλλιέργεια της ταξικής ενότητας απέναντι στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.
Οι δράσεις των μονοπωλίων στο πλαίσιο της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» αποτελούν τον «σύγχρονο» μανδύα για να κρυφτεί ο μηχανισμός της ταξικής εκμετάλλευσης και να εξασφαλιστεί όχι μόνο η ανοχή, αλλά και η στοίχιση των μισθωτών, ιδιαίτερα των γυναικών, στο στόχο της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Στέκονται εμπόδιο στην ανάγκη οργάνωσης, δράσης των μισθωτών γυναικών στο σωματείο, στον γυναικείο σύλλογο της ΟΓΕ, στη συμμετοχή τους στον ταξικό, πολιτικό αγώνα.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

ΟΑΕΔ «Ψαλιδίζονται» οι παροχές - Πληθαίνουν οι «υποχρεώσεις» των ανέργων

ΟΑΕΔ
«Ψαλιδίζονται» οι παροχές - Πληθαίνουν οι «υποχρεώσεις» των ανέργων

Το «"πρόσωπο" του κράτους προς τους ανέργους»: Ως τέτοιο παρουσιάζει τον ΟΑΕΔ η διοικήτριά του, Μαρία Καραμεσίνη, περιγράφοντας στην ιστοσελίδα του Οργανισμού το ρόλο, τις «προκλήσεις» και τα σχέδια «αναδιοργάνωσης» που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Τα επιδόματα - ψίχουλα που χορηγούνται σε ένα ελάχιστο ποσοστό των ανέργων, τα «προγράμματα απασχόλησης» που περιλαμβάνουν κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας με ημερομηνία λήξης για τους «ωφελούμενους», προσφέροντας πάμφθηνη εργατική δύναμη και άλλα «κίνητρα» στις επιχειρήσεις, αλλά και οι αυξανόμενες «υποχρεώσεις» των εγγεγραμμένων στα μητρώα του Οργανισμού, είναι όψεις του «προσώπου» της αντιλαϊκής πολιτικής που αντικρίζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι. Ενός «προσώπου» που γίνεται όλο και πιο αποκρουστικό με τις προωθούμενες «αναδιοργανώσεις», στα πρότυπα των πιο «προωθημένων» αντεργατικών πρακτικών στις ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ.
Επιδόματα - ψίχουλα και μόνο σε μια χούφτα ανέργων
Με εντελώς ανεπαρκή ψίχουλα, που περιορίζονται σε μόλις 360 ευρώ το μήνα, επιδοτεί ο ΟΑΕΔ τους ανέργους που καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για να τους χορηγηθεί το επίδομα ανεργίας. Συγκεκριμένα, το επίδομα για τους εργαζόμενους που δούλευαν με πλήρη απασχόληση πριν βρεθούν στην ανεργία αντιστοιχεί στο 55% του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη. Ετσι, η τεράστια μείωση του κατώτερου μισθού και ημερομισθίου, που νομοθετήθηκε το 2012 και παραμένει σε ισχύ, συμπαρέσυρε το μηνιαίο επίδομα ανεργίας προς τα κάτω, σε αυτά τα επίπεδα. Το ποσό του επιδόματος προσαυξάνεται κατά 10% για κάθε παιδί της οικογένειας του ανέργου.
Ακόμα όμως κι αυτό το συρρικνωμένο επίδομα χορηγείται μόνο σε ένα ελάχιστο ποσοστό των εγγεγραμμένων στα μητρώα του ΟΑΕΔ ανέργων. Χαρακτηριστικά, τα στατιστικά στοιχεία του Οργανισμού για τον περασμένο Μάη αποτυπώνουν 911.556 εγγεγραμμένους ανέργους και μόλις 114.337 επιδοτούμενους, ποσοστό δηλαδή 12,54%. Αντίστοιχη είναι η εικόνα για τους περισσότερους μήνες του έτους, με μικρές διακυμάνσεις.
Μετ' εμποδίων η πρόσβαση στο επίδομα
Συνάρτηση των ημερών εργασίας του κάθε ανέργου είναι το χρονικό διάστημα για το οποίο δικαιούται το επίδομα, το οποίο μπορεί να κυμαίνεται από 5 έως 12 μήνες. Για το μέγιστο χρονικό διάστημα των 12 μηνών οι άνεργοι χρειάζεται να έχουν συμπληρώσει 250 μέρες εργασίας μέσα στο τελευταίο 14μηνο. Το μικρότερο διάστημα των 5 μηνών αφορά όσους συμπλήρωσαν 125 - 149 μέρες εργασίας κατά τη διάρκεια του αντίστοιχου διαστήματος, ενώ υπάρχουν ενδιάμεσα διαστήματα επιδότησης (6, 8 και 10 μηνών), σε συνάρτηση πάντα με τις μέρες εργασίας που έχουν συμπληρωθεί. Λιγότερες μέρες εργασίας, δηλαδή, αντιστοιχούν σε μικρότερη διάρκεια επιδότησης. Στο φόντο αυτό, οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με ολιγόμηνες συμβάσεις και άλλες μορφές «ευέλικτης» εργασίας είναι πιο δύσκολο να συγκεντρώσουν τις μέρες εργασίας, δηλαδή 10 μήνες δουλειάς μέσα σε χρονικό διάστημα 14 μηνών, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν το επίδομα για έναν χρόνο.
Ακόμα χειρότεροι είναι οι όροι που αντιμετωπίζουν οι χιλιάδες εποχικά εργαζόμενοι ξενοδοχοϋπάλληλοι, αφού το χρονικό διάστημα της επιδότησης μπορεί να διαρκεί μόνο τρεις μήνες και πέντε μέρες κάθε έτος. Ετσι, οι εποχικοί ξενοδοχοϋπάλληλοι, που αποτελούν και την πλειοψηφία του συγκεκριμένου κλάδου, επιστρέφουν στις ουρές του ΟΑΕΔ το φθινόπωρο με το τέλος κάθε σεζόν, μένουν όμως χωρίς επίδομα για τους μισούς περίπου μήνες της ανεργίας τους.
Διαφοροποιήσεις υπάρχουν και στο ύψος του επιδόματος ανεργίας, καθώς οι εργαζόμενοι με μειωμένη απασχόληση είναι πιθανόν να μη δικαιούνται το ποσό των 360 ευρώ στο σύνολό του. Ολόκληρο το επίδομα ανεργίας λαμβάνουν μόνο όσοι άνεργοι είχαν ως μερικώς απασχολούμενοι μηνιαίες αποδοχές μεγαλύτερες από το 12πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη, δηλαδή πάνω από 314 ευρώ μεικτά.
«Καθηκοντολόγιο» και «υποχρεώσεις» των ανέργων
Τις υποτυπώδεις παροχές, που κι αυτές χορηγούνται με το σταγονόμετρο, συμπληρώνει το «καθηκοντολόγιο» των ανέργων. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΑΕΔ τον περασμένο Μάρτη, «αποσαφηνίστηκαν» οι «υποχρεώσεις» των εγγεγραμμένων στα μητρώα του Οργανισμού ανέργων. Η συγκεκριμένη απόφαση προσθέτει έναν επιπλέον μοχλό στον μηχανισμό αξιοποίησης των ανέργων ως φτηνό εργατικό δυναμικό, η «επανένταξη» των οποίων στην αγορά εργασίας δρομολογείται μέσα από το παραπέρα «ξήλωμα» των δικαιωμάτων τους.
Στην απόφαση προβλέπεται η υποχρέωση του εγγεγραμμένου ανέργου να συναινεί σε «κατάλληλες θέσεις εργασίας», με την «καταλληλότητα» μιας θέσης εργασίας να συναρτάται με τη διάρκεια της ανεργίας: Οσο οι μήνες της ανεργίας αυξάνονται, τόσο ο πήχης κατεβαίνει, επιβάλλοντας στον άνεργο την αποδοχή θέσεων εργασίας με χειρότερους όρους αμοιβής. Συγκεκριμένα, η απόφαση του ΟΑΕΔ αναφέρει πως στις περιπτώσεις που δεν έχουν παρέλθει 12 μήνες ανεργίας, ο άνεργος υποχρεούται «να συναινεί σε θέσεις εργασίας με αποδοχές τουλάχιστον ίσες με το 100% των αποδοχών της τελευταίας θέσης εργασίας του». Μετά το πέρας των 12 μηνών, ο πήχης κατεβαίνει στο 90% των προηγούμενων αποδοχών, ενώ μετά τους 18 μήνες χαμηλώνει στο 80% αυτών. Στη χειρότερη θέση βρίσκονται οι άνεργοι που δεν έχουν εργαστεί ως μισθωτοί στο παρελθόν ή έχουν δουλέψει ως μισθωτοί «μη πλήρους απασχόλησης». Για αυτούς προβλέπεται η υποχρέωση να «συναινούν» σε θέσεις εργασίας «των οποίων οι αποδοχές είναι τουλάχιστον ίσες με τα εκάστοτε νόμιμα κατώτατα όρια».
Προβλέπεται ακόμα πως ο εγγεγραμμένος άνεργος πρέπει να «αναζητά ενεργά εργασία», ενώ στο πλαίσιο αυτής της «ενεργής αναζήτησης» συμπεριλαμβάνεται η επαφή του ανέργου με «ιδιωτικό γραφείο ευρέσεως εργασίας». Πρόκειται για τα γραφεία που οι εργαζόμενοι και τα σωματεία αποκαλούν «σύγχρονα δουλεμπορικά», καθώς λειτουργούν ως μεσάζοντες και «νοικιάζουν» εργαζόμενους σε επιχειρήσεις, διαφημίζοντας τον «υψηλό βαθμό ευελιξίας» που παρέχουν στους πελάτες τους, μειώνοντας παράλληλα το «κόστος» τους. Οι εργαζόμενοι μέσω των «δουλεμπορικών» δουλεύουν κάτω από συνεχή αβεβαιότητα, άλλοτε μια μέρα το μήνα και άλλοτε επτά μέρες τη βδομάδα, με τα δικαιώματά τους να βρίσκονται στο στόχαστρο της εργοδοσίας και την ανεργία να τους περιμένει στη γωνία.
Η συνεργασία του ανέργου με τον «εργασιακό σύμβουλο» για την κατάρτιση «Ατομικού Σχεδίου Δράσης» συγκαταλέγεται επίσης στις υποχρεώσεις. Το «Σχέδιο» μπορεί να περιλαμβάνει τη συμμετοχή σε προγράμματα συμβουλευτικής, κατάρτισης, «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας», ενώ «επικαιροποιείται» στην περίπτωση που παρέλθουν 18 μήνες χωρίς ο άνεργος να βρει δουλειά.
«Ποινές» που οδηγούν σε περικοπές επιδομάτων
Ο προσδιορισμός μιας σειράς «υποχρεώσεων» και «καθηκόντων» των ανέργων αποτελεί βήμα στην κατεύθυνση της εισαγωγής και επιβολής «ποινών», μέσα από τις οποίες ο ΟΑΕΔ θα αξιοποιείται συνολικότερα ως μηχανισμός περικοπής επιδομάτων και παροχών.
Χαρακτηριστικά για την προσπάθεια αυτή είναι όσα προβλέπονται για τους άνεργους δικαιούχους του «Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ). Η ένταξη στο ΚΕΑ, εκτός από τη χορήγηση ενός χρηματικού βοηθήματος και ορισμένων προνοιακών παροχών, περιλαμβάνει «υπηρεσίες ενεργοποίησης» των δικαιούχων για την «ένταξη ή επανένταξή τους στην αγορά εργασίας», όπως η συμμετοχή σε προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», επαγγελματικής κατάρτισης και «απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας».
Οι άνεργοι δικαιούχοι του ΚΕΑ, όπως προβλέπει η Κοινή Υπουργική Απόφαση, υποχρεούνται «να επισκέπτονται όποτε κληθούν» τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, «να συνεργάζονται με τους εργασιακούς συμβούλους για την παροχή υπηρεσιών εξατομικευμένης προσέγγισης», «να αποδέχονται κάθε προτεινόμενη κατάλληλη θέση εργασίας», καθώς και «τη συμμετοχή σε κάθε δράση προώθησης στην εργασία, όπως δράσεις επαγγελματικής κατάρτισης, συμβουλευτικής και επιχειρηματικότητας».
Η άρνηση να εκπληρώσουν τις «υποχρεώσεις» αυτές «επιφέρει τη διακοπή της καταβολής της εισοδηματικής τους ενίσχυσης». Μάλιστα, για να μπουν σε πλήρη εφαρμογή τα παραπάνω, από την 1η Αυγούστου 2018 το σύνολο των άνεργων δικαιούχων του ΚΕΑ οφείλει να εγγράφεται στα μητρώα του ΟΑΕΔ.
Διεκδικητικό πλαίσιο για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους
Απέναντι στη συνεχή υποβάθμιση του πλέγματος προστασίας των ανέργων, τα σωματεία διεκδικούν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους:
  • Αμεση κάλυψη και επιδότηση όλων των ανέργων για όσο διαρκεί η ανεργία.
  • Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ που διεκδικεί το ταξικό κίνημα.
  • Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
  • Οσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για ανέργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα.
  • Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
  • Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
  • Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων (ν. 3899/2010, ν. 4093/2012).