Αύριο, Δευτέρα 25 Νοέμβρη, αποχαιρετούμε τον σ/φο Νίκο Κορρόλα και την σύζυγό του Παρθένα. Η κηδεία θα γίνει στις 3μμ στον Ι.Ν Αγίου Παντελεήμονα στην Πολίχνη.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΡΡΟΛΑ
Γεννήθηκε στην Κρανιώνα Καστοριάς το 1925. Γιος του Κωνσταντίνου και της Αικατερίνης.
Ο πόλεμος τον βρήκε στο χωριό του, όπου και εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΠΟΝ.
Για την αντιστασιακή του δράση το μοναρχοφασιστικό καθεστώς τον καταδίκασε το 1947 σε ισόβια ως συνεργάτη του ΔΣΕ.
Μεταφέρθηκε στη Γυάρο, όπου με τους άλλους κρατούμενους, εν μέσω βασανιστηρίων έχτισαν τις κατοπινές φυλακές-κολαστήριο. Ταυτόχρονα, υποβάλλονταν στο βασανιστήριο της δημιουργίας αεροδρομίου στη θάλασσα της Γυάρου κουβαλώντας για πολλούς μήνες ογκόλιθους από το πρωί ως το βράδυ.
Μετά την πρώτη διάλυση της Γυάρου σαν φυλακή, μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αίγινας και έζησε την τραγωδία των καθημερινών εκτελέσεων.
Πήρε μέρος στις μεγάλες σε διάρκεια απεργίες πείνας των κρατουμένων και υπέμεινε το μαρτύριο της αναγκαστικής σίτισης.
Από την Αίγινα πήρε μεταγωγή σε Κέρκυρα, Αβέρωφ, Κεφαλλονιά και ξανά πίσω στην Αίγινα, απ' όπου αποφυλακίστηκε το 1964. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την Παρθένα ενώ δύο χρόνια μετά ήρθε στον κόσμο η αγαπημένη του κόρη, Κατερίνα.
Με την αποφυλάκιση εντάχθηκε αμέσως στην οργάνωση της ΕΔΑ και συμμετείχε σε όλες τις αγωνιστικές εκδηλώσεις του σωματείου οικοδόμων και σε όλη τη δράση της ΕΔΑ.
Συνελλήφθη ξανά στις 29 Απριλίου 1967 και μαζί με τους υπόλοιπους συλληφθέντες θεσσαλονικείς μεταφέρθηκε στη Γυάρο, στον γνωστό από το 1947 4ο όρομο κρατουμένων στα αντίσκηνα. Τον Νοέμβρη του 1967 μαζί με άλλες 3000 κρατούμενους μεταφέρθηκε στο Λακκί της Λέρου. Το 1971 έκλεισε το στρατόπεδο στο Λακκί και μαζί με άλλους κρατούμενους μεταφέρθηκε στο Παρθένι. Τον Απρίλη του 1972 απολύθηκε.
Στην μεταπολίτευση αποτέλεσε ισχυρό στήριγμα της ΚΟ του ΚΚΕ στην Πολίχνη μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του.
Η ζωή του σ/φου Νίκου Κορρόλα ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος της ταυτισμένη με το ΚΚΕ. Ζωή απέραντης αυταπάρνησης, άφταστης προσωπικής θυσίας, συνειδητής στέρησης μιας ήσυχης ζωής που θα ήταν σίγουρα εξασφαλισμένη με μια "δήλωση μετάνοιας".
Όμως, ο σ/φος Νίκος δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Παρέμεινε μέχρι τέλους αλύγιστος. Τώρα που έφυγε από κοντά μας, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο συναγωνίστρια Παρθένα, η μαχητικότητά του, το χαμόγελο και το ανήσυχο πνεύμα του θα μας συντροφεύουν στους μεγάλους αγώνες, στις μεγάλες μέρες που έρχονται.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΡΡΟΛΑ
Γεννήθηκε στην Κρανιώνα Καστοριάς το 1925. Γιος του Κωνσταντίνου και της Αικατερίνης.
Ο πόλεμος τον βρήκε στο χωριό του, όπου και εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΠΟΝ.
Για την αντιστασιακή του δράση το μοναρχοφασιστικό καθεστώς τον καταδίκασε το 1947 σε ισόβια ως συνεργάτη του ΔΣΕ.
Μεταφέρθηκε στη Γυάρο, όπου με τους άλλους κρατούμενους, εν μέσω βασανιστηρίων έχτισαν τις κατοπινές φυλακές-κολαστήριο. Ταυτόχρονα, υποβάλλονταν στο βασανιστήριο της δημιουργίας αεροδρομίου στη θάλασσα της Γυάρου κουβαλώντας για πολλούς μήνες ογκόλιθους από το πρωί ως το βράδυ.
Μετά την πρώτη διάλυση της Γυάρου σαν φυλακή, μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αίγινας και έζησε την τραγωδία των καθημερινών εκτελέσεων.
Πήρε μέρος στις μεγάλες σε διάρκεια απεργίες πείνας των κρατουμένων και υπέμεινε το μαρτύριο της αναγκαστικής σίτισης.
Από την Αίγινα πήρε μεταγωγή σε Κέρκυρα, Αβέρωφ, Κεφαλλονιά και ξανά πίσω στην Αίγινα, απ' όπου αποφυλακίστηκε το 1964. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την Παρθένα ενώ δύο χρόνια μετά ήρθε στον κόσμο η αγαπημένη του κόρη, Κατερίνα.
Με την αποφυλάκιση εντάχθηκε αμέσως στην οργάνωση της ΕΔΑ και συμμετείχε σε όλες τις αγωνιστικές εκδηλώσεις του σωματείου οικοδόμων και σε όλη τη δράση της ΕΔΑ.
Συνελλήφθη ξανά στις 29 Απριλίου 1967 και μαζί με τους υπόλοιπους συλληφθέντες θεσσαλονικείς μεταφέρθηκε στη Γυάρο, στον γνωστό από το 1947 4ο όρομο κρατουμένων στα αντίσκηνα. Τον Νοέμβρη του 1967 μαζί με άλλες 3000 κρατούμενους μεταφέρθηκε στο Λακκί της Λέρου. Το 1971 έκλεισε το στρατόπεδο στο Λακκί και μαζί με άλλους κρατούμενους μεταφέρθηκε στο Παρθένι. Τον Απρίλη του 1972 απολύθηκε.
Στην μεταπολίτευση αποτέλεσε ισχυρό στήριγμα της ΚΟ του ΚΚΕ στην Πολίχνη μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του.
Η ζωή του σ/φου Νίκου Κορρόλα ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος της ταυτισμένη με το ΚΚΕ. Ζωή απέραντης αυταπάρνησης, άφταστης προσωπικής θυσίας, συνειδητής στέρησης μιας ήσυχης ζωής που θα ήταν σίγουρα εξασφαλισμένη με μια "δήλωση μετάνοιας".
Όμως, ο σ/φος Νίκος δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Παρέμεινε μέχρι τέλους αλύγιστος. Τώρα που έφυγε από κοντά μας, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο συναγωνίστρια Παρθένα, η μαχητικότητά του, το χαμόγελο και το ανήσυχο πνεύμα του θα μας συντροφεύουν στους μεγάλους αγώνες, στις μεγάλες μέρες που έρχονται.