ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 23/9/15
Πριν
καλά - καλά κλείσουν οι κάλπες της Κυριακής, σύσσωμα τα αστικά
επιτελεία, εντός και εκτός Ελλάδας, κόμματα και φορείς του εγχώριου
κεφαλαίου, αστικά ΜΜΕ, αξιωματούχοι των ΗΠΑ, της ΕΕ και των κυβερνήσεων
κρατών - μελών της, ανεξάρτητα από τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις
τους, έσπευσαν να καταλήξουν σε ένα κοινό «συμπέρασμα»: Ο ελληνικός
λαός, λένε, έδωσε με την ψήφο του και με συντριπτική πλειοψηφία «ισχυρή
εντολή» για την εφαρμογή του νέου μνημονίου.
Εκμεταλλεύονται στο έπακρο το γεγονός ότι πέτυχαν να εγκλωβίσουν την πλειοψηφία του λαού στο κάλπικο δίλημμα της επιλογής του τάχα «μικρότερου κακού», στους εκβιαστικούς μονόδρομους του κεφαλαίου και της ΕΕ. Την επομένη κιόλας των εκλογών, «ξεχάστηκαν» όλα τα προεκλογικά φούμαρα περί «ανοιχτής διαπραγμάτευσης για τη βελτίωση του μνημονίου», περί «παράλληλων προγραμμάτων», που θα οδηγούσαν τάχα σε... «απεμπλοκή» από τα μνημόνια μέσα ακριβώς από την εφαρμογή τους. Στη θέση όλων των παραπάνω, μπαίνει η κοινή «διαπίστωση» όλων των επιτελείων του συστήματος: «Ηξερες τι συμφωνία έχουν υπογράψει ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ, άρα αφού τους ψήφισες συναινείς στην εφαρμογή της»...
Για να περάσουν «ανώδυνα», χωρίς λαϊκές αντιδράσεις, όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, δεν τους αρκεί η ψήφος που απέσπασαν, χρειάζονται να κάνουν το λαό να συναινεί στη συνέχιση της σφαγής του. Και αυτήν τη χάρη ο λαός δεν πρέπει να τους την κάνει!
Ολοι αυτοί που προεκλογικά καλλιέργησαν τη γνωστή λογική του «μικρότερου κακού», θέτοντας ως «διακύβευμα» τάχα των εκλογών το «δίλημμα» Τσίπρας ή Μεϊμαράκης, τώρα αθροίζουν τις ψήφους και των δύο, καθώς και όλων των κομμάτων που ψήφισαν το νέο μνημόνιο, για να πουν στο λαό ότι με την ψήφο του συναίνεσε στην εφαρμογή του.
Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά πρωτοστάτησε στα κάλπικα διλήμματα, σπεύδει να «βάλει τα πράγματα στη θέση τους»: «Αυτή τη στιγμή η λαϊκή εντολή είναι σαφής», ανέφερε προχτές χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Παππάς, «είναι οι πρώτες εκλογές οι οποίες έχουν πάρα πολύ ξεκάθαρο μπροστά στον κόσμο το ποιο είναι το πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί. Δεν είναι όπως οι προηγούμενες, όπου υπήρχε το ερώτημα της διαπραγμάτευσης και η κατάληξη της διαπραγμάτευσης ήταν άγνωστη. Συνεπώς, υπάρχει μια συμφωνία, η οποία θα πρέπει να τηρηθεί»...
Κι επειδή, βέβαια, οι «ερμηνείες» της «λαϊκής εντολής» από μόνες τους δεν αρκούν, ο ΣΥΡΙΖΑ - η κυβέρνηση του οποίου θα υλοποιήσει το νέο μνημόνιο - αξιοποιεί και μετεκλογικά όλα τα γνωστά «χαρτιά», τόσο τους «μονοδρόμους» όσο και τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου. Λένε στο λαό το παραμύθι να κάνει υπομονή, να περάσουν όλα τα «προαπαιτούμενα» του μνημονίου που προβλέπονται για τους επόμενους μήνες, ώστε να μπούμε στη συζήτηση για την «ελάφρυνση» του χρέους, με την οποία θα ελαφρυνθούν τάχα και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Το κάλεσμα των αστικών επιτελείων για υπομονή, ανοχή και συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να πέσει στο κενό. Τα νέα σκληρά μέτρα που θα προωθηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα σε Ασφαλιστικό, Εργασιακά, φορολογία κ.ο.κ., έρχονται για να μείνουν, θα βαθύνουν τη χρεοκοπία του λαού, ακριβώς γιατί αυτό υπαγορεύουν οι ανάγκες του κεφαλαίου, ενώ η όποια «διευθέτηση» του κρατικού χρέους θα συνοδευτεί από νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως έγινε και στο παρελθόν.
Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να υποταχθεί στον ισχυρισμό ότι μετά την ψήφο του... «δεν δικαιούται διά να ομιλεί»! Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει, με την παρέμβασή του, να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να ασκεί τη μέγιστη πίεση για ανάκτηση των λαϊκών απωλειών, να συγκεντρώνει δυνάμεις, για να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή. Με μαγιά τους εκατοντάδες χιλιάδες που ψήφισαν το ΚΚΕ και μπορούν να μπουν πιο αποφασιστικά στη μάχη για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος, είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που μπορούν να σπάσουν τα δεσμά, να χειραφετηθούν τόσο από τις «σούμες» της «συναίνεσης» που κάνει το κεφάλαιο, όσο και από τις λογικές τού «τίποτα δε γίνεται», «όλοι το ίδιο είναι» κ.ο.κ. και να πάρουν τη δική τους θέση στους αγώνες!
Εκμεταλλεύονται στο έπακρο το γεγονός ότι πέτυχαν να εγκλωβίσουν την πλειοψηφία του λαού στο κάλπικο δίλημμα της επιλογής του τάχα «μικρότερου κακού», στους εκβιαστικούς μονόδρομους του κεφαλαίου και της ΕΕ. Την επομένη κιόλας των εκλογών, «ξεχάστηκαν» όλα τα προεκλογικά φούμαρα περί «ανοιχτής διαπραγμάτευσης για τη βελτίωση του μνημονίου», περί «παράλληλων προγραμμάτων», που θα οδηγούσαν τάχα σε... «απεμπλοκή» από τα μνημόνια μέσα ακριβώς από την εφαρμογή τους. Στη θέση όλων των παραπάνω, μπαίνει η κοινή «διαπίστωση» όλων των επιτελείων του συστήματος: «Ηξερες τι συμφωνία έχουν υπογράψει ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ, άρα αφού τους ψήφισες συναινείς στην εφαρμογή της»...
Για να περάσουν «ανώδυνα», χωρίς λαϊκές αντιδράσεις, όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, δεν τους αρκεί η ψήφος που απέσπασαν, χρειάζονται να κάνουν το λαό να συναινεί στη συνέχιση της σφαγής του. Και αυτήν τη χάρη ο λαός δεν πρέπει να τους την κάνει!
Ολοι αυτοί που προεκλογικά καλλιέργησαν τη γνωστή λογική του «μικρότερου κακού», θέτοντας ως «διακύβευμα» τάχα των εκλογών το «δίλημμα» Τσίπρας ή Μεϊμαράκης, τώρα αθροίζουν τις ψήφους και των δύο, καθώς και όλων των κομμάτων που ψήφισαν το νέο μνημόνιο, για να πουν στο λαό ότι με την ψήφο του συναίνεσε στην εφαρμογή του.
Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά πρωτοστάτησε στα κάλπικα διλήμματα, σπεύδει να «βάλει τα πράγματα στη θέση τους»: «Αυτή τη στιγμή η λαϊκή εντολή είναι σαφής», ανέφερε προχτές χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Παππάς, «είναι οι πρώτες εκλογές οι οποίες έχουν πάρα πολύ ξεκάθαρο μπροστά στον κόσμο το ποιο είναι το πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί. Δεν είναι όπως οι προηγούμενες, όπου υπήρχε το ερώτημα της διαπραγμάτευσης και η κατάληξη της διαπραγμάτευσης ήταν άγνωστη. Συνεπώς, υπάρχει μια συμφωνία, η οποία θα πρέπει να τηρηθεί»...
Κι επειδή, βέβαια, οι «ερμηνείες» της «λαϊκής εντολής» από μόνες τους δεν αρκούν, ο ΣΥΡΙΖΑ - η κυβέρνηση του οποίου θα υλοποιήσει το νέο μνημόνιο - αξιοποιεί και μετεκλογικά όλα τα γνωστά «χαρτιά», τόσο τους «μονοδρόμους» όσο και τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου. Λένε στο λαό το παραμύθι να κάνει υπομονή, να περάσουν όλα τα «προαπαιτούμενα» του μνημονίου που προβλέπονται για τους επόμενους μήνες, ώστε να μπούμε στη συζήτηση για την «ελάφρυνση» του χρέους, με την οποία θα ελαφρυνθούν τάχα και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Το κάλεσμα των αστικών επιτελείων για υπομονή, ανοχή και συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να πέσει στο κενό. Τα νέα σκληρά μέτρα που θα προωθηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα σε Ασφαλιστικό, Εργασιακά, φορολογία κ.ο.κ., έρχονται για να μείνουν, θα βαθύνουν τη χρεοκοπία του λαού, ακριβώς γιατί αυτό υπαγορεύουν οι ανάγκες του κεφαλαίου, ενώ η όποια «διευθέτηση» του κρατικού χρέους θα συνοδευτεί από νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως έγινε και στο παρελθόν.
Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να υποταχθεί στον ισχυρισμό ότι μετά την ψήφο του... «δεν δικαιούται διά να ομιλεί»! Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει, με την παρέμβασή του, να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να ασκεί τη μέγιστη πίεση για ανάκτηση των λαϊκών απωλειών, να συγκεντρώνει δυνάμεις, για να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή. Με μαγιά τους εκατοντάδες χιλιάδες που ψήφισαν το ΚΚΕ και μπορούν να μπουν πιο αποφασιστικά στη μάχη για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος, είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που μπορούν να σπάσουν τα δεσμά, να χειραφετηθούν τόσο από τις «σούμες» της «συναίνεσης» που κάνει το κεφάλαιο, όσο και από τις λογικές τού «τίποτα δε γίνεται», «όλοι το ίδιο είναι» κ.ο.κ. και να πάρουν τη δική τους θέση στους αγώνες!