Από κινητοποίηση της ΟΓΕ στο υπουργείο Εργασίας
|
«Ιση μεταχείριση» και «ίσες ευκαιρίες» για άνδρες και γυναίκες, «ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου» στις δημόσιες πολιτικές, «κοινωνικός διάλογος» για την εξάλειψη ανισοτήτων και διακρίσεων στην εργασία, «επιβράβευση» των επιχειρήσεων που ...προωθούν την «ισότητα». Αυτό είναι το περιεχόμενο των άρθρων του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εσωτερικών, που έχει ήδη περάσει από τη φάση της δημόσιας διαβούλευσης και αναμένεται αργά ή γρήγορα να πάρει το δρόμο της κατάθεσης στη Βουλή.
Κάτω από τον τίτλο της «προώθησης της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και της καταπολέμησης της έμφυλης βίας» και τις τυμπανοκρουσίες με τις οποίες προαναγγέλλει εδώ και μήνες τη νομοθετική της πρωτοβουλία η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ), το νομοσχέδιο επιδιώκει να παρουσιάσει την αντιλαϊκή πολιτική στολισμένη με «περιτύλιγμα» ισότητας. Από το σύνολο του νομοσχεδίου, ξεχωρίζουμε ορισμένες πλευρές και άρθρα χαρακτηριστικά για το περιεχόμενο που δίνει η κυβέρνηση στην «ουσιαστική ισότητα».
«Ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου» σε κάθε πτυχή της αντιλαϊκής πολιτικής
Το νομοσχέδιο βαδίζει στα χνάρια που έχει χαράξει η ΕΕ με τη στρατηγική της για τη λεγόμενη «ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου» (gender mainstreaming) στις πολιτικές της. Στην κατεύθυνση αυτή, προβλέπει (άρθρο 5) την υποχρέωση κάθε υπουργείου να παρουσιάζει «δράσεις, μέτρα και προγράμματα» με περιεχόμενο σχετικό με την «ισότητα», να «υιοθετεί ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες» για την «αξιολόγηση της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στα σχετικά μέτρα και στις ασκούμενες πολιτικές», να συμπεριλαμβάνει «έκθεση αξιολόγησης των επιπτώσεων με βάση το φύλο» σε κάθε σχέδιο νόμου, να αναρτά «Εκθεση Προόδου για τα θέματα εξάλειψης των διακρίσεων με βάση το φύλο» σε ετήσια βάση στον ιστότοπό του. Αντίστοιχες προβλέψεις γίνονται και όσον αφορά στην κατάρτιση των δημόσιων προϋπολογισμών, δηλαδή των προϋπολογισμών υπουργείων, δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών.
Η ενσωμάτωση, όμως, της οπτικής του φύλου σε κάθε πλευρά της κυβερνητικής πολιτικής δεν αλλάζει τις αντιλαϊκές της ράγες, το ταξικό της πρόσημο. Δεν κάνει την πολιτική αυτή πιο «φιλική» για τις εργαζόμενες και τις άνεργες γυναίκες, που τα σύγχρονα δικαιώματά τους στην εργασία, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής τους ζωής, συνθλίβονται στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, στο όνομα της «δίκαιης ανάπτυξης» και της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της Ελλάδας.
Εξάλλου, η πείρα των εργαζομένων έχει δείξει πως οι αρχές της «ίσης μεταχείρισης» και των «ίσων ευκαιριών», που ακολουθούν πιστά ΕΕ και κυβερνήσεις, λειτουργούν στην πράξη ως οδοστρωτήρας και ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο όνομα της «ίσης μεταχείρισης» έχουν παρθεί μια σειρά από αντιδραστικά μέτρα, όπως η εξίσωση προς τα πάνω των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών και η άρση της απαγόρευσης της νυχτερινής εργασίας στη βιομηχανία για τις γυναίκες.
«Κοινωνικός διάλογος» στο έδαφος της επίθεσης σε μισθούς και δικαιώματα
Την τιμητική του στο νομοσχέδιο έχει ο «κοινωνικός διάλογος», στον οποίο αφιερώνεται ένα ξεχωριστό άρθρο. «Το κράτος προωθεί τον κοινωνικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για την πραγμάτωση της ουσιαστικής Ισότητας των Φύλων στην εργασία», αναφέρει συγκεκριμένα το άρθρο 17.
Προσθέτει πως «ενθαρρύνει τη σύναψη της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και λοιπών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας», ενώ επισημαίνει πως οι Συμβάσεις πρέπει να συμπεριλαμβάνουν «το στόχο της εξάλειψης των ανισοτήτων και διακρίσεων με βάση το φύλο, ιδίως σε θέματα όρων εργασίας και αμοιβών, καθώς και εναρμόνισης της ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής των εργαζόμενων γυναικών και ανδρών».
Τα αποτελέσματα του «διαλόγου» και των «διαπραγματεύσεων» ανάμεσα στους «κοινωνικούς εταίρους» για τις εργαζόμενες και τα δικαιώματά τους επιβεβαιώθηκαν για μια ακόμα φορά πριν από λίγες μέρες, με την υπογραφή μιας ακόμα ΕΓΣΣΕ από τους εργοδοτικούς φορείς και τη συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που ανανεώνει τους άθλιους κατώτερους μισθούς (586 ευρώ και 511 ευρώ μεικτά).
Οι επιπτώσεις, όμως, της επίθεσης κυβέρνησης και εργοδοτών στις Συλλογικές Συμβάσεις δεν αφορούν μόνο τους μισθούς και τα μεροκάματα, ούτε περιορίζεται στην ΕΓΣΣΕ, όπως δείχνουν τα παραδείγματα μιας σειράς κλάδων. Ανάμεσα στις πρόσφατα αναρτημένες στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εργασίας επιχειρησιακές Συμβάσεις, βρίσκονται τουλάχιστον οχτώ Συμβάσεις - καρμπόν που επιβλήθηκαν στους εργαζόμενους από την εργοδοσία ξενοδοχειακών μονάδων σε Ρόδο και Κω.
Οι Συμβάσεις προβλέπουν δουλειά για έξι μέρες τη βδομάδα, στις οποίες το 40ωρο «κατανέμεται κάθε φορά ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης», όπως αναφέρουν με πανομοιότυπο τρόπο, αλλά και δυνατότητα της εργοδοσίας να απασχολήσει το προσωπικό και την έβδομη μέρα της βδομάδας, «εφόσον παρίσταται ανάγκη λόγω φόρτου εργασίας». Το ξεζούμισμα χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων, ανάμεσά τους και πολλών γυναικών, με έξι και επτά μέρες δουλειά τη βδομάδα κατά τους μήνες της τουριστικής σεζόν, πήρε τη μορφή Σύμβασης με την προσφιλή στις επιχειρήσεις πατέντα των «Ενώσεων Προσώπων».
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διατηρεί σε ισχύ τις «Ενώσεις Προσώπων» δίνοντας τη δυνατότητα να παίρνουν τη μορφή Συμβάσεων οι εργοδοτικές αξιώσεις για μισθούς - ψίχουλα, δουλειά χωρίς ωράριο και ρεπό, προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των γυναικών. Ετσι, η ΓΓΙΦ αναλαμβάνει το ρόλο της γυναικείας φωνής στην κυβερνητική χορωδία και τους ύμνους στη «δίκαιη ανάπτυξη», προσθέτοντας δίπλα στην «έξοδο από τα μνημόνια», που διαφημίζουν η κυβέρνηση και οι υπουργοί της, την «εξάλειψη των ανισοτήτων και διακρίσεων» μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο».
«Σήματα Ισότητας» για τους «καλούς εργοδότες»
Εξάλλου, με βάση το εν λόγω νομοσχέδιο, οι επιχειρήσεις αναγορεύονται λίγο - πολύ σε «θεματοφύλακες» της «ισότητας» των φύλων. «Η εργοδότρια - ο εργοδότης λαμβάνει μέριμνα για την εξάλειψη παραγόντων που ευνοούν τις διακρίσεις λόγω φύλου στο εργασιακό περιβάλλον», αναφέρει το άρθρο 16, το οποίο επίσης προβλέπει την «υλοποίηση Σχεδίων Ισότητας» και «δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης με σκοπό την προώθηση της Ισότητας των Φύλων» από τις επιχειρήσεις.
Για τη συμβολή τους αυτή, μάλιστα, η ΓΓΙΦ θα «επιβραβεύει» τις επιχειρήσεις με τη χορήγηση «Σήματος Ισότητας». Η «επιβράβευση» των επιχειρήσεων θα γίνεται με βάση κριτήρια, όπως η «ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία», η ισόρροπη συμμετοχή στις διευθυντικές θέσεις, η «μη σεξιστική διαφήμιση» αλλά και η «τήρηση της εργατικής νομοθεσίας σχετικά με την προστασία της μητρότητας»!
Μόνο που η επιβράβευση των επιχειρήσεων για την τήρηση της όποιας νομοθεσίας υπάρχει σήμερα για να προστατεύει τη μητρότητα, είναι πέρα για πέρα προκλητική για τις εργαζόμενες που αντιμετωπίζουν την εργασιακή ζούγκλα, τις απολύσεις νέων μητέρων, ακόμα και εγκύων, την εξάπλωση των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων και της μερικής απασχόλησης, την ανυπαρξία μέτρων για την προστασία του γυναικείου οργανισμού στους χώρους δουλειάς.
Οι εργαζόμενες δεν χρειάζονται «ίσες ευκαιρίες» στην ανεργία και στην «ευέλικτη» εργασία, στο μισθό και στη σύνταξη πείνας, ούτε «ισότητα» κομμένη και ραμμένη στα πρότυπα της «εταιρικής υπευθυνότητας» των επιχειρηματικών ομίλων. Η ισοτιμία τους σε κάθε πλευρά της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής προϋποθέτει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη και αναβαθμισμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, την κοινωνική αναγνώριση και ουσιαστική προστασία της μητρότητας, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των ίδιων και των οικογενειών τους.