ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ:6944412414,6747406564,6947821682,6973472404,6942638311,6983818036 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ-ΜΕΝΕΜΕΝΗ:6947227605 ΑΝΩ ΠΟΛΗ:6948361660 Ε'ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ:6946878209 ΕΥΚΑΡΠΙΑ:6974421180 ΕΥΟΣΜΟΣ:2310776595,6977288801 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ:2310442388,6978339896,6942228031 ΚΟΡΔΕΛΙΟ:6937269311 ΝΕΑΠΟΛΗ:2310625624,6972466504 ΠΕΥΚΑ:6973529349,6945968839 ΠΟΛΙΧΝΗ:2310608798 ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ:6977873449 ΣΥΚΙΕΣ:2310620293,6937389891,6995361453 ΤΟΥΜΠΑ-ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ:6984201224
ΜΕΤΕΩΡΑ: 6947264179

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ Δουλειά και ζωή - λάστιχο για τις γυναίκες πίσω από τους όρκους στην «ισότητα»

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Δουλειά και ζωή - λάστιχο για τις γυναίκες πίσω από τους όρκους στην «ισότητα»
Αποσπάσματα από την παρέμβαση της προέδρου της ΟΓΕ, Χριστίνας Σκαλούμπακα, στη συζήτηση του νομοσχεδίου, που συνεχίζεται την ερχόμενη βδομάδα στην Ολομέλεια

Στην Ολομέλεια της Βουλής θα συζητηθεί την ερχόμενη βδομάδα το Σχέδιο Νόμου του υπουργείου Εσωτερικών, που περιέχει άρθρα για την «ισότητα» των φύλων.
Κάτω από τον εύηχο τίτλο «Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας», το νομοσχέδιο ανακυκλώνει τις γνωστές «συνταγές» της «ίσης μεταχείρισης» και των «ίσων ευκαιριών» για άνδρες και γυναίκες, της «ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου» στις δημόσιες πολιτικές, αλλά και της «επιβράβευσης» των επιχειρήσεων που «προωθούν την ισότητα».
Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση του νομοσχεδίου την περασμένη Τετάρτη στη αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, η πρόεδρος της ΟΓΕ, Χριστίνα Σκαλούμπακα, κατήγγειλε την υποκρισία της κυβέρνησης, επειδή πίσω από νομοσχέδια και διακηρύξεις για την «ουσιαστική ισότητα» διατηρεί και ενισχύει τους αντιλαϊκούς νόμους που ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των γυναικών και εντείνουν την ανισοτιμία τους.
Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, ανέδειξε τον αγώνα και τους στόχους πάλης της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας για ισότιμα δικαιώματα στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική ζωή. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα από την παρέμβαση της προέδρου της ΟΓΕ.
* * *


Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας παλεύει για να καταργηθούν οι κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος της εργαζόμενης και άνεργης γυναίκας, σε κάθε πλευρά της οικονομικής, κοινωνικής, οικογενειακής ζωής. Παλεύει για ισότιμα δικαιώματα γυναικών και ανδρών στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική ζωή και δράση. Οι όποιες θετικές ρυθμίσεις στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά, στα κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών δεν χαρίστηκαν από καμιά κυβέρνηση. Ηταν το αποτέλεσμα των αγώνων του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Βέβαια, ακόμα και αυτές οι θετικές ρυθμίσεις μένουν στα χαρτιά, όπως η προστασία της εγκύου από απόλυση. Αλλες έχουν καταργηθεί, στο όνομα της «ισότητας των φύλων» ή της λεγόμενης «μη διάκρισης». Τέτοιο μέτρο ήταν, για παράδειγμα, η κατάργηση της πενταετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, που εξίσωσε προς τα πάνω την ηλικία συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες.
Οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου έχουμε σκληρή πείρα. Η «ισότητα των φύλων» δεν σημαίνει βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των γυναικών. Αντίθετα, είναι ο «προοδευτικός» μανδύας για να κρυφτεί η αντιλαϊκή πολιτική. Για παράδειγμα, η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, για την οποία ακούστηκαν πολλά και στη συζήτηση στην Επιτροπή, δεν σημαίνει και αυξήσεις στους μισθούς των γυναικών. Η «ισότητα» που συμφέρει τα κέρδη των επιχειρηματικών κολοσσών είναι το πετσόκομμα προς τα κάτω των μισθών και για τα δύο φύλα. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μέσα από τη γενίκευση των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων και στο ανδρικό εργατικό δυναμικό.


Αν ήθελε η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, να εξασφαλίσουν ισότιμα δικαιώματα στην εργασία, θα καταργούσαν το αίσχος των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Αντί για σύγχρονα δικαιώματα στη σταθερή εργασία, με σταθερό ωράριο εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, αντί για μέτρα ουσιαστικής προστασίας της μητρότητας, του γυναικείου οργανισμού στο χώρο εργασίας, στο νομοσχέδιο αναφέρονται οι γνωστές συνταγές της ΕΕ περί «ίσης μεταχείρισης» και «ίσων ευκαιριών».
Το αποτέλεσμα είναι 60% των εργαζομένων με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης, να είναι γυναίκες. Γυναίκες που ζουν σε καθεστώς τρόμου, είτε εξαιτίας του μισθού που δεν φτάνει, είτε μπροστά στην επικείμενη απόλυση.
Οι εργαζόμενες με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν ακόμα και τα 200 ένσημα για να πάρουν το επίδομα της άδειας μητρότητας. Ενώ ακόμα και στον δημόσιο τομέα, οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί, οι συμβασιούχοι υγειονομικοί, οι γυναίκες συμβασιούχοι στην Τοπική Διοίκηση, στερούνται τις αντίστοιχες άδειες μητρότητας και άλλα δικαιώματα με τις μόνιμες συναδέλφους τους.
Δεν καταργείται ούτε ένας από τους νόμους που ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των γυναικών
Το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που διατηρεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δίνει «αέρα στα πανιά» των επιχειρηματικών ομίλων να απολύουν εγκύους, να διαλύουν τις ζωές μας με τα σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, καταργώντας την κυριακάτικη αργία, για να μην έχουμε τον ελάχιστο χρόνο για να τον αφιερώσουμε στις οικογένειές μας, στους φίλους μας, στα ενδιαφέροντά μας, στην κοινωνική δράση. Επιδιώκεται τελικά να αποδεχτούμε μια ζωή με ευέλικτα δικαιώματα, που θα προσαρμόζονται στις ευέλικτες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Αναρωτιόμαστε, οι επιχειρήσεις που θα βραβεύονται με το «σήμα ισότητας» δεν θα εφαρμόζουν τις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, την εργασία με το «μπλοκάκι», την κυριακάτικη εργασία;
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο καταργεί έστω και έναν από αυτούς τους νόμους που ενισχύουν τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών; Οχι. Αντίθετα, ενισχύεται η πολιτική που καθιστά ατομική - οικογενειακή υπόθεση ό,τι θα έπρεπε να είναι κοινωνικό δικαίωμα. Η κρατική προστασία βρίσκεται πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και λειτουργεί απλώς ως «δίχτυ» για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Την εποχή της «ουσιαστικής ισότητας» στον 21ο αιώνα, που προωθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το επίδομα τοκετού δίνεται μόνο σε όσες γυναίκες γεννάνε στο σπίτι.
Δεν γίνεται να μιλάει η κυβέρνηση για την «ουσιαστική ισότητα των φύλων» και την ίδια στιγμή να κόβει την κρατική χρηματοδότηση για κοινωνικές δαπάνες, για μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής και της λαϊκής περιουσίας, ενώ δίνει ζεστό χρήμα για προνόμια και επενδύσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, δίνει το 2% του ΑΕΠ για τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ.
Είναι πρόκληση να επικαλείται η κυβέρνηση τα δικαιώματα των γυναικών, να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τις γυναίκες πρόσφυγες, τη στιγμή που διατηρεί τα κολαστήρια στη Μόρια, τη στιγμή που συμμετέχει στις επεμβάσεις των ΝΑΤΟ και ΕΕ που αιματοκυλούν τους λαούς.
Να δυναμώσουν η δράση και η συμμετοχή των γυναικών στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες τους
Για το ζήτημα της ποσόστωσης, που τίθεται στο νομοσχέδιο, επισημαίνουμε τα εξής: Η ποσόστωση με βάση το φύλο δεν μπορεί να εξασφαλίσει την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος της εργαζόμενης και άνεργης γυναίκας, γιατί αυτή εξακολουθεί να βιώνει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελεύθερο χρόνο. Στην κυβέρνηση, στην Ευρωβουλή, στη Βουλή, στις περιφερειακές και δημοτικές διοικήσεις, έχουν διακριθεί για τα αντιλαϊκά έργα τους γυναίκες. Επομένως, αυτό που έχει σημασία είναι ποια πολιτική υπηρετούν, ποιανού συμφέροντα εξυπηρετούν οι γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων: Τις ανάγκες των γυναικών του καθημερινού μόχθου ή τα συμφέροντα των επιχειρηματικών κολοσσών;
Η ΟΓΕ παλεύει για να γίνει πιο μαζική η συμμετοχή των γυναικών του καθημερινού μόχθου στους Συλλόγους και τις Ομάδες της, στα εργατικά σωματεία, στις ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, στους Αγροτικούς Συλλόγους, στην κοινωνική δράση.
Το πλαίσιο αιτημάτων και διεκδικήσεων της ΟΓΕ
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας έχει διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις και διεκδικήσεις, με κριτήριο τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες της γυναίκας. Καλεί σε πάλη για:
  • Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους, με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
  • Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες.
  • Προστασία της εργαζόμενης μητέρας και εφαρμογή του νόμου για την απαγόρευση απόλυσης.
  • Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα στην Υγεία και στην Παιδεία. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι αναπληρωτές και αναπληρώτριες. Να κατοχυρωθεί άδεια τοκετού, λοχείας, μητρότητας και ασθενείας σε όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.
  • Αδεια κύησης, τοκετού και λοχείας δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό, με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακών σχέσεων.
  • Αδεια μητρότητας για ένα χρόνο, με πλήρη μισθό, ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δυνατότητα να γίνει χρήση της και από τον πατέρα.
  • Διευκόλυνση στη συνέχεια της επιστροφής της μητέρας στην εργασία, με μειωμένο ωράριο κατά δύο ώρες για τα επόμενα δύο χρόνια και κατά μία ώρα για άλλα δύο, με δίκτυο δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών και υποδομών δημιουργικής απασχόλησης βρεφών, νηπίων, παιδιών.
  • Αδειες στο ζευγάρι για ασθένειες ή άλλες ανάγκες του παιδιού. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά με αναπηρία.
  • Επίδομα μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες επαγγελματίες, εμπόρους, επιστήμονες και τις αγρότισσες στο ύψος του βασικού μισθού, για δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό. Μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για ένα χρόνο μετά τον τοκετό.
  • Επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση, με αποκλειστικά δωρεάν διαγνωστικές προληπτικές εξετάσεις χωρίς περιορισμούς. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων.
  • Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.
  • Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην ξεπερνούν τα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, τα 50 και 55 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.