Κινδυνεύει βρέφος που χρειάζεται μεταμόσχευση
Το Ταμείο προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας αρνείται να καλύψει το κόστος για τη νοσηλεία του στο εξωτερικό για επέμβαση που δε γίνεται στην Ελλάδα!
Σε άμεσο κίνδυνο βρίσκεται η ζωή ενός βρέφους 4 μηνών που πρέπει να υποβληθεί σε μεταμόσχευση λεπτού εντέρου (σ.σ. άκρως εξειδικευμένη βαριά ιατρική πράξη) και το Ταμείο Υγείας του προσωπικού Εθνικής Τραπέζης δε δέχεται να καλύψει τα έξοδα μετάβασης και νοσηλείας του παιδιού σε εξειδικευμένο νοσοκομείο στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις εγκληματικές συνέπειες της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο δεν εξαιρείται κανείς, όσο μεγάλη ανάγκη κι αν έχει, ακόμη και όταν πρόκειται για τη ζωή ενός βρέφους.
Η υποχρηματοδότηση και υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας έχουν κάνει τους επιχειρηματίες της Υγείας να «τρίβουν τα χέρια τους» και να «μπαίνουν» όλο και πιο δυναμικά σε αυτό τον τομέα, βγάζοντας μεγάλα κέρδη από την ασθένεια και τη δυστυχία των λαϊκών στρωμάτων. Αντίστοιχα, η ανάθεση της Υγείας στα ασφαλιστικά Ταμεία - αντί να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους - καθιστά τα Ταμεία αγοραστές υπηρεσιών Υγείας και σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότησή τους οδηγούνται στο «βούλιαγμα» και τις περικοπές. Θύμα σε κάθε περίπτωση είναι ο ασφαλισμένος και η οικογένειά του.
Ετσι, σε έγγραφό του το Ταμείο προσωπικού Εθνικής Τραπέζης σημειώνει πως δεν ενέκρινε την κάλυψη των εξόδων «καθώς η περίπτωση μπορεί να αντιμετωπιστεί και στην κρατική πτέρυγα την οποία διαθέτει το εν λόγω νοσοκομείο. Μέσω δε του εθελοντικού οργανισμού "το Χαμόγελο του Παιδιού" αναζητείται κλίνη στην ανωτέρω (σ.σ. κρατική) πτέρυγα». Να σημειωθεί πως το συνολικό κόστος που πρέπει να διατεθεί στο ιδιωτικό βρετανικό νοσοκομείο ανέρχεται στις 325.000 λίρες. Ωστόσο, το εν λόγω νοσοκομείο δε δέχεται να φιλοξενηθεί το παιδί στην κρατική πτέρυγα.
«Τι μπορεί να κοστίζει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή;», θα αναρωτηθεί κάποιος. Κι όμως, από τη στιγμή που δέχεται κανείς ότι σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο θα υπάρχουν επιχειρηματίες - έμποροι «ζωής και θανάτου», είναι σαν να αποδέχεται πως κάποιοι αναγκαστικά δε θα έχουν να αγοράσουν. Είναι σαν να αποδέχεται πως τα Ταμεία - χρήματα των ίδιων των εργαζομένων - θα «ταΐζουν» τους επιχειρηματίες της Υγείας και του Φαρμάκου. Η πάλη για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους με ευθύνη του κράτους, για κατάργηση της επιχειρηματικότητας στο Φάρμακο είναι υπόθεση κάθε εργαζόμενου, σωματείου, μαζικού φορέα.