ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
Κροκοδείλια δάκρυα για τις γυναίκες - θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων
Με κατακλείδα την «ανάγκη εύρεσης μια συνολικής, ευρωπαϊκής λύσης για το Προσφυγικό, η οποία θα εμφορείται από τις αρχές και τις αξίες της ισότητας των φύλων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας», ολοκλήρωσε η γενική γραμματέας Ισότητας των Φύλων, Φωτεινή Κούβελα, την ομιλία της στην ημερίδα που οργανώθηκε τη Δευτέρα 15/10, με θέμα: «Εθνικές και Ευρωπαϊκές προκλήσεις και προοπτικές στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος».
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τη ΓΓΙΦ με αφορμή την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού διακρατικού προγράμματος «Ενώνουμε τις δυνάμεις μας - Χτίζουμε ένα δίχτυ ασφαλείας για τις γυναίκες πρόσφυγες και τις μετανάστριες» («Building a safety net for migrant & refugee women»).
Πρόκειται για πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ και περιλάμβανε δράσεις για την «ενδυνάμωση», όπως λένε, των δικαιωμάτων των γυναικών προσφύγων και μεταναστριών, θυμάτων βίας. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα υλοποιήθηκε με επικεφαλής το Κέντρο Ερευνών Θεμάτων Ισότητας (ΚΕΘΙ) και με τη συμμετοχή γυναικείων ΜΚΟ από την Ελλάδα και άλλες χώρες (Differenza Donna - Ιταλία, SURT Foundation - Ισπανία, Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών ΔΙΟΤΙΜΑ - Ελλάδα).
Στις ομιλίες των συμμετεχόντων περίσσεψαν οι διαπιστώσεις, οι περιγραφές για την κατάσταση των γυναικών προσφύγων και μεταναστριών, που βρίσκονται εκτεθειμένες στους κινδύνους της βίας, της κακοποίησης, της εμπορίας και εκμετάλλευσής τους στη χώρα καταγωγής τους, στη διάρκεια του ταξιδιού τους, αλλά και στις χώρες υποδοχής.
Αυτό που έμεινε στο σκοτάδι και στο πλαίσιο της συγκεκριμένης ημερίδας, ήταν οι πραγματικές αιτίες για την προσφυγιά και τον ξεριζωμό, ενώ «βγήκε λάδι» η πολιτική της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της ελληνικής κυβέρνησης, που ματώνουν τους λαούς με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους.
Για μια χούφτα γυναίκες πρόσφυγες οι δομές της ΓΓΙΦ
Τα ευρωπαϊκά προγράμματα, οι κυβερνητικές δράσεις και οι πρωτοβουλίες ΜΚΟ με επίκεντρο την «έμφυλη βία» δεν μπορούν να ιδωθούν ξεκομμένα από το πλαίσιο μέσα στο οποίο υλοποιούνται: Χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν για χρόνια πλέον εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, διαμένοντας σε άθλιες συνθήκες, κυρίως στα νησιά, όπως τη Λέσβο, τη Σάμο και τη Χίο.
Οι όροι διαβίωσης στις υπάρχουσες δομές εκθέτουν ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα παιδιά σε μια σειρά κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους, ανάμεσα σε άλλα και στον κίνδυνο να υποστούν βία. Κυκλώματα δουλεμπορίας και σωματεμπορίας βρίσκουν εύφορο έδαφος να αναπτύξουν την εγκληματική τους δράση, στις συνθήκες όπου γυναίκες και παιδιά, πολλά από τα οποία ασυνόδευτα, εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους, κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τη φτώχεια, και προσπαθούν να ταξιδέψουν και να περάσουν τα κλειστά σύνορα για να φτάσουν σε χώρες της Ευρώπης.
Μέσα από τις εργασίες της ημερίδας, αποτυπώθηκε για μια ακόμα φορά η κατεύθυνση περιορισμού της ευθύνης του αστικού κράτους για τη δημιουργία και λειτουργία των απαραίτητων υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη της βίας σε βάρος των γυναικών προσφύγων, αφού ο ρόλος του περιορίζεται στο «συντονισμό» του δικτύου των ΜΚΟ που αναπτύσσουν αντίστοιχη δραστηριότητα.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά στις κατευθύνσεις του προγράμματος ότι «η ΕΕ και τα εθνικά νομικά πλαίσια θα παρέχουν πλήρη σεβασμό στα δικαιώματα των γυναικών μεταναστριών και προσφύγων που έχουν επιζήσει ή υφίστανται έμφυλη βία κάθε είδους (σωματική, ψυχολογική, οικονομική)». Σε αυτό το πλαίσιο, «ο συντονισμός και η συστηματοποίηση της δραστηριότητας των σχετικών ΜΚΟ» προτάσσεται ως παράγοντας που θα «συνεισφέρει στην προώθηση των συστημάτων πρόληψης και προστασίας από την έμφυλη βία».
Ενδεικτική για το πόσο χαμηλά έχει θέσει η ΓΓΙΦ, ως κυβερνητικός θεσμός, τον πήχη της συμβολής της είναι η αποτίμηση που έκανε στην ημερίδα. Η αξιοποίηση, και μάλιστα όπως ειπώθηκε «στο έπακρο», του δικτύου δομών που διαθέτει για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, δηλαδή των Συμβουλευτικών Κέντρων και των Ξενώνων Φιλοξενίας, «άγγιξε» συνολικά μόλις 366 γυναίκες πρόσφυγες!
Την ίδια στιγμή, είναι δεκάδες χιλιάδες οι μονογονεϊκές οικογένειες, κυρίως μητέρες, που φτάνουν στη χώρα μας μαζί με ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, που αφήνουν την κόλαση του ιμπεριαλιστικού πολέμου για να βρεθούν στα «κολαστήρια» της Μόριας.
Με τα μπούνια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Η υποκρισία του κυβερνητικού ενδιαφέροντος για τις γυναίκες πρόσφυγες που έχουν υποστεί βία ή βρίσκονται σε κίνδυνο να πέσουν θύματα των κυκλωμάτων trafficking, ξεσκεπάζεται από την πολιτική της ενεργής συμμετοχής της χώρας στους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή.
«Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει ο πιο σταθερός τόπος στην Ανατολική Μεσόγειο!», είπε μιλώντας στην εκδήλωση η υφυπουργός Εσωτερικών, Μ. Χρυσοβελώνη. Οπως ανέφερε στην ομιλία της, βρισκόμαστε σε περίοδο «μίας δύσκολης μετάβασης από τον κόσμο της παγκόσμιας μονοκρατορίας της μίας υπερδύναμης, στην πολυσύνθετη διεθνή σκηνή με τις ανερχόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, σε αλληλεπίδραση με τις περιφερειακές και την ανάδυση των μεγάλων ενώσεων χωρών, όπως είναι το ευρωπαϊκό εγχείρημα».
Οι παραπάνω δηλώσεις αποτελούν πρόκληση για τις γυναίκες πρόσφυγες που έχουν βιώσει τον ξεριζωμό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΝΑΤΟ - ΕΕ και σήμερα βρίσκονται εγκλωβισμένες στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, αναγκασμένες να ζουν σε άθλιες συνθήκες και εκτεθειμένες σε έναν σωρό κινδύνους.
Τα υποκριτικά συνθήματα της κυβέρνησης περί «σταθερότητας» και «ασφάλειας» δεν μπορούν να κρύψουν τους κινδύνους που προμηνύονται για τις εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες στην Ελλάδα από την προσήλωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας.
Η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης για μετατροπή της χώρας, από την Αλεξανδρούπολη έως την Κρήτη και από τη Λάρισα έως την Κάρπαθο, σε αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο, διεκδικώντας το ρόλο του γεωπολιτικού «μεντεσέ» των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, εμπλέκει όλο και βαθύτερα το λαό, όπως συμβαίνει και με τους γειτονικούς λαούς, στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις.
«Ασπίδα» προστασίας η αλληλεγγύη και η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια και τις υποκριτικές κορόνες των κυβερνητικών θεσμών, χρειάζεται να δυναμώσουν η αμφισβήτηση και η απόρριψη των «Σειρήνων» της κυβέρνησης για δήθεν «ασφάλεια» και συνεργασία των κρατών με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ ήταν και παραμένει διακρατικός στρατιωτικοπολιτικός συνασπισμός, που σπέρνει ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Μοναδικός δρόμος διεξόδου είναι αυτός της λαϊκής πάλης, της κοινής αγωνιστικής δράσης με το εργατικό - λαϊκό κίνημα άλλων χωρών, ώστε η λαϊκή θέληση να επιβάλει την απεμπλοκή της χώρας μας και γειτονικών χωρών από τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Να κλείσουν η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα.
«Ασπίδα» προστασίας στις χιλιάδες πρόσφυγες και τα παιδιά τους, στις γυναίκες θύματα των πολεμικών επεμβάσεων και συγκρούσεων των ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αποτελούν η ενίσχυση της λαϊκής αλληλεγγύης και η αγωνιστική διεκδίκηση για να κλείσουν εδώ και τώρα η Μόρια και όλα τα hot spots των νησιών.
Να μεταφερθούν άμεσα στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε αξιοπρεπείς και δημόσιες δομές φιλοξενίας, με προτεραιότητα σε ανηλίκους, έγκυες γυναίκες, ΑμεΑ, γενικά τις λεγόμενες «ευάλωτες» ομάδες, με προοπτική τη γρήγορη μεταφορά τους στις χώρες πραγματικού προορισμού τους, κόντρα στις αποφάσεις ΕΕ και ελληνικής κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, να απεγκλωβιστούν άμεσα όσοι και όσες δικαιούνται οικογενειακή επανένωση σε άλλες χώρες της ΕΕ, κυρίως τη Γερμανία, χωρίς πλαφόν και ποσοστώσεις.
Στις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος εντάσσονται οι αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής και διαβίωσης για όσο διάστημα παραμένουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας, με την εγκατάσταση σε διαμερίσματα, με προτεραιότητα στις οικογένειες, τις γυναίκες, τα ΑμεΑ.
Ξεχωριστή θέση έχει η ανάγκη δωρεάν ιατρικής παρακολούθησης, νομικής βοήθειας αλλά και υπηρεσίες διερμηνείας, με προσλήψεις όλου του αναγκαίου ιατρικού, νοσηλευτικού και άλλων ειδικοτήτων προσωπικού (π.χ. ψυχολόγοι, διερμηνείς), αλλά και στα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας των περιοχών που φιλοξενούν καταυλισμούς ή πρόσφυγες σε διαμερίσματα.
Ιδιαίτερα για τις γυναίκες πρόσφυγες, υπογραμμίζεται η ανάγκη ύπαρξης γιατρών του ίδιου φύλου, προκειμένου να υποβάλλονται στις εξετάσεις που έχουν ανάγκη. Η παροχή από το κράτος επαρκούς και κατάλληλης σίτισης πρέπει να λαμβάνει υπόψη και τις ιδιαίτερες ανάγκες των βρεφών, παιδιών, εγκύων, χρόνιων ασθενών.
Ευ. Χ.