Πάνω από 700 συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς, πρωτοβάθμια Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Σύλλογοι αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, γυναικών, συνταξιουχικές οργανώσεις, φοιτητές και σπουδαστές, επιτροπές ανέργων, Λαϊκές Επιτροπές, το Συντονιστικό των αγροτικών μπλόκων, επαγγελματικοί και επιστημονικοί φορείς δηλώνουν «παρών» στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την 1η του Νοέμβρη στο Σύνταγμα.
Γίνεται, πλέον, φανερό ότι η πρωτοβουλία που πήραν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κάθε μέρα συσπειρώνει νέες δυνάμεις, δείχνοντας το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Είναι σημαντική η δράση που αναπτύσσεται, τις τελευταίες 50 μέρες, με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, της ΠΑΣΥ και του ΜΑΣ, σωματείων και συλλόγων, έξω από τους τοπικούς ΟΑΕΔ για την προστασία των ανέργων, σε εφορίες και υπουργεία για την κατάργηση των χαρατσιών και της φοροληστείας, σε νοσοκομεία για το δικαίωμα σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε δήμους και περιφέρειες για τα καθημερινά, αλλά και τα τοπικά προβλήματα που ταλανίζουν τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Σε όλα αυτά, από το πιο μικρό μέχρι το πιο σοβαρό πρόβλημα, ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Παρά το πέπλο σιωπής που έχουν επιβάλει για τους αγώνες αυτούς τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, εκατοντάδες λαϊκοί άνθρωποι πήραν μέρος σε αυτές τις κινητοποιήσεις, συσπειρώθηκαν γύρω από κοινά αιτήματα και διεκδικήσεις, που θα δώσουν ανακούφιση σήμερα, θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, για ακόμα πιο μαζικούς αγώνες αύριο, σε αντιπαράθεση με τη συνολική στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Και αυτό σε συνθήκες που μπαίνουν στο τραπέζι τα νέα «αντιλαϊκά προαπαιτούμενα» για τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.
Παρά τις αντιξοότητες, ενάντια στο γενικό κλίμα της κούφιας κεντρικής πολιτικής αντιπαράθεσης, την εντεινόμενη τεχνητή εκλογολογία, με την καθημερινή ακούραστη δράση, πέφτει ο σπόρος των αυριανών μεγάλων ταξικών αναμετρήσεων. Ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος. Είναι όμως μονόδρομος για το λαϊκό κίνημα. Ακόμα και για να ανακοπεί η αφαίρεση δικαιωμάτων, για να αποτραπεί η κατάργηση κάποιας κατάκτησης, για να κατακτηθεί και το πιο μικρό, σήμερα απαιτούνται πολλαπλάσιες δυνάμεις, σκληρή αναμέτρηση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, με το σύστημα στο σύνολό του.
Η δυναμική που αναπτύσσεται μπροστά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο, τα βήματα στην ενότητα και την κοινή δράση που γίνεται κάθε μέρα πράξη στους χώρους δουλειάς, μπορεί να γίνει το εφαλτήριο για κλιμάκωση της πάλης, με την προκήρυξη πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας στα τέλη του Νοέμβρη. Για να ακουστεί δυνατά η φωνή των εργαζομένων. Ξεπερνώντας δισταγμούς και αναμονές, αψηφώντας τις Σειρήνες που υπόσχονται την «αλλαγή» από την κάλπη, την Κυριακή των εκλογών, είναι ώρα, ο λαός να δείξει τη δύναμή του. Να διεκδικήσει το δίκιο του και τη ζωή που του στερούν.
Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 22 Οκτώβρη 2014.