ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 11/1/15
Eurokinissi
|
Ενας φετινός πρώτος γύρος που πλέον κατέχει την πρωτοτυπία ότι για πρώτη φορά, από καταβολής της Super League, μια ομάδα αποχώρησε απ' το πρωτάθλημα εξαιτίας των σοβαρών διοικητικών και κυρίως των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει και οξύνθηκαν μετά τη φυγή του ιδιοκτήτη - επιχειρηματία, όπως έγινε στην περίπτωση της Νίκης Βόλου. Ωστόσο, τα προβλήματα δεν τελείωσαν στην περίπτωση των «κυανόλευκων» του Βόλου, αφού και ο ΟΦΗ δείχνει να βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί για ανάλογα ζητήματα όσον αφορά το μέλλον του. Απ' την άλλη, τα όσα έχουν συμβεί σε διοικητικό επίπεδο της Λίγκας των ΠΑΕ της πρώτης κατηγορίας, απ' την έναρξη της σεζόν μέχρι σήμερα, επιβεβαίωσαν πλήρως την όξυνση της μάχης συμφερόντων αντιπάλων επιχειρηματικών συμμαχιών, πολλές φορές άσχετα με τα δρώμενα του ποδοσφαίρου.
Το χιλιοπαιγμένο επικίνδυνο έργο
Αυτή η μάχη συμφερόντων, μάλιστα, ήταν που οδήγησε και σε πρόωρη αλλαγή διοίκησης στη Λίγκα των ΠΑΕ, με την παραίτηση του πρόεδρου Δ. Αγραφιώτη τον περασμένο Νοέμβρη και την εκλογή του Γ. Μποροβήλου στη θέση του. Κάτι που απέδειξε περίτρανα το πόσο ρευστή ήταν η περίφημη συμφωνία μεταξύ «αιωνίων αντιπάλων» το περασμένο καλοκαίρι, όταν είχαν εκλέξει κοινή συναινέσει τον παραιτηθέντα πρόεδρο και τον, επίσης παραιτηθέντα το Νοέμβρη, αντιπροέδρο (Σ. Σωπήλη).
Eurokinissi
|
Ολα όσα έγιναν σίγουρα δεν αποτελούν κάτι άγνωστο στο χώρο του σημερινού εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου. Αντίθετα, παρά την όποια διαφορετικότητα, η επανάληψη ίδιων περιστατικών κάθε φορά δείχνει ότι η αιτία του προβλήματος βρίσκεται ακριβώς στις λογικές τις οποίες επιτάσσει και κάτω από τις οποίες λειτουργεί σήμερα το ίδιο το οικοδόμημα. Είναι αυτές οι λογικές που θέλουν την αξιοποίηση του πρόσφορου εδάφους για την προώθηση επιχειρηματικών σχεδίων, έχοντας ως βοήθεια σε αυτό και τον «πολύτιμο» ανταγωνισμό μεταξύ των οπαδών, που προσφέρουν σημαντική βοήθεια λειτουργώντας σε πολλές περιπτώσεις ως ο ιδιωτικός στρατός του κάθε επιχειρηματία.
Διαχρονικές και σημαντικές οι ευθύνες ΠΑΣΟΚ, ΝΔ
Η σημερινή κατάσταση δεν αποτελεί θέμα των τελευταίων χρόνων, ούτε ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Αντίθετα, οι ρίζες της βρίσκονται πολλά χρόνια πριν, από τη μετατροπή του ποδοσφαίρου σε επαγγελματικό αλλά και την είσοδο των επιχειρηματιών σε αυτό, που κορυφώθηκε την τελευταία 15ετία. Οι αγοραίες λογικές και τα παιχνίδια κέρδους που εφαρμόστηκαν, συντηρήθηκαν και απ' τις εκάστοτε κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίες, με τις πολιτικές που εφάρμοσαν, ουσιαστικά υπηρέτησαν το μοντέλο του αθλητισμού - επιχείρηση. Επιδοτήσεις απ' τον κρατικό κορβανά στους μεγαλοεπιχειρηματίες στο χώρο του αθλητισμού, διαγραφή χρεών των ΠΑΕ, παράδοση προς εκμετάλλευση αθλητικών χώρων, χείρα βοηθείας με την αλλαγή ή καταστρατήγηση νόμων που οι ίδιοι έχουν ψηφίσει, είναι μερικά απ' τα όσα έχουν εφαρμοστεί από πλευράς πολιτείας τα προηγούμενα χρόνια. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση με τις αδειοδοτήσεις των ΠΑΕ, όπου και φέτος, στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, για μια ακόμη χρονιά, καταστρατηγήθηκαν κανονισμοί, δόθηκαν παρατάσεις επί παρατάσεων προκειμένου, στο τέλος, να είναι ικανοποιημένοι όλοι. Και ενώ όλα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν, είναι γνωστή η στάση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ μέχρι σήμερα στο θέμα της ύπαρξης ενός αθλητισμού ως δικαίωμα για τον λαό και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που θα είναι δωρεάν και το κράτος θα προσφέρει τις προϋποθέσεις για την πραγματοποίησή του με την ύπαρξη αθλητικών χώρων, υλικοτεχνικής υποδομής, επαρκούς χρηματοδότησης, επιστημονικά προγράμματα κ.ά. Κινούμενες σε εντελώς αντίθετο πλαίσιο, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με τις πολιτικές τους, έχουν σήμερα μετατρέψει αυτό το δικαίωμα σε πολυτέλεια για το λαό, που χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να αθληθεί.
Λύση οι... καλοί επιχειρηματίες για τον ΣΥΡΙΖΑ
Την ίδια στιγμή, η νυν αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια μεριά, καταγγέλλει τη σημερινή κατάσταση, ενώ, από την άλλη, δεν αμφισβητεί την εμπορευματοποίηση και το ποδόσφαιρο των επιχειρηματιών, με τους οποίους αναπτύσσει και «φλερτ», ενώ παράλληλα στέκεται μόνο στις παθογένειες του συστήματος, που, όπως επισημαίνει, μπορούν να λυθούν απλά και μόνο με την εφαρμογή των νόμων και τη φυλάκιση των εκάστοτε ενόχων. Για τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ, η λύση μπορεί να δοθεί με την είσοδο «υγιών» επιχειρηματιών, που θα κάνουν καλά τη δουλειά τους και δε θα έχουν σχέση με τους προηγούμενους, ενώ είναι εφικτό ένα μοντέλο συνύπαρξης του επαγγελματικού με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Κάτι που φυσικά το λιγότερο που μπορεί να χαρακτηριστεί είναι ανέφικτο, όταν είναι προφανές, και τα παραδείγματα το αποδεικνύουν, ότι η όποια ενίσχυση του αθλητισμού ως εμπόρευμα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, λειτουργεί εις βάρος της ανάπτυξης του αθλητισμού ως δικαίώματος.
Μπ. Τσ.