Πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο πάρκο Τερψιθέας στην Σταυρούπολη (ΦΩΤΟ)

στιγμιότυπο από τη συγκέντρωση

Σε πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ στην πλατεία Τερψιθέας στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, μίλησε το απόγευμα της Τρίτης 28 Απρίλη ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Μεταφέροντας το μήνυμα του ΚΚΕ στον εργαζόμενο λαό των βορειοδυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης, κάλεσε σε ισχυχοποίηση της λαϊκής συμμαχίας, που και θα βάζει φρένο και εμπόδια καθημερινά στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και θα ανοίγει τον δρόμο για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. 

Κάλεσε σε συστράτευση με το ΚΚΕ, στον αγώνα ενάντια στη συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και πολέμους, για την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κοινωνικοποίηση όλου του φυσικού και παραγόμενου από τον λαό πλούτου της χώρας, και την αξιοποίησή του με κεντρικό σχεδιασμό. 

Μεταξύ άλλων σημείωσε: «Το να υποστηρίζει σήμερα κάποιος ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να προκύψει συμφωνία προς όφελος του λαού, είναι το λιγότερο αφελές, αν όχι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, γιατί επιστημονική φαντασία είναι να λες ότι στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και του καπιταλιστικού δρόμου, μπορεί να βγει κερδισμένος ο λαός».

Ανέφερε ότι «η "υπερήφανη διαπραγμάτευση" αφορά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, που η κυβέρνηση επιδιώκει να υπηρετήσει, όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενοι. Όμως, όπως κι αν καταλήξει αυτή η διαπραγμάτευση, πάλι ο λαός θα βρεθεί στη γωνία, χαμένος, αν δεν οργανώσει έγκαιρα την αντεπίθεσή του».

Ανέδειξε ότι μία από τις μεγαλύτερες προσφορές αυτής της κυβέρνησης στην αστική τάξη και τις στρατηγικές της στοχεύσεις, είναι «η επιδίωξή της να σπρώξει τον λαό να μειώσει κι άλλο τις απαιτήσεις του, να συμβιβαστεί με ακόμα λιγότερα, με ψίχουλα κυριολεκτικά, με την αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών του, κι ακόμα παραπέρα, να αποσπάσει την εργατική - λαϊκή συναίνεση στη μιζέρια που εγγυάται η πολιτική της, παρουσιάζοντάς την σαν "σωτηρία", ενώ πρόκειται για την ίδια αντιλαϊκή πολιτική με άλλο περιτύλιγμα. Και αυτό γιατί έτσι ευνουχίζεται κάθε ριζοσπαστική διεκδικητική διάθεση, κάθε σκίρτημα εναντίωσης σε μια πολιτική βαθιά ταξική, και εξωθείται ο λαός κάτω από τις σημαίες του κεφαλαίου, σε έναν πόλεμο που διεξάγεται όμως εναντίον του και εναντίον των δικαιωμάτων του.

Ταυτόχρονα, όμως, είναι και η απόδειξη της ακόμα μεγαλύτερης προσαρμογής της στις ανάγκες τής καπιταλιστική οικονομίας, που σαν μέγγενη καταπνίγουν τις ανάγκες του λαού.

Η επιδίωξη αυτή σιγοντάρεται από εκκλήσεις, υποδείξεις, συστάσεις και προτροπές που απευθύνουν αστικά επιτελεία στην κυβέρνηση "να πει την αλήθεια στο λαό". Την επώδυνη αλήθεια εννοούν. Ότι δηλαδή δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο να παρθούν φιλολαϊκά μέτρα στο πλαίσιο της εξουσίας του κεφαλαίου, της ΕΕ και των αντιλαϊκών της κανόνων».

Ο Ζήσης Λυμπερίδης κάλεσε τον λαό να μην εγκλωβιστεί σε ψευτοδιλήμματα, σε αποπροσανατολιστικά και επικίνδυνα δίπολα. Όπως είπε, «οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να απαντήσουν στα διλήμματα με βάση τα δικά τους ταξικά συμφέροντα, υπερασπίζοντας το παρόν τους αλλά και, πολύ περισσότερο, το μέλλον τους. Με βάση αυτά τα ταξικά συμφέροντα διαμορφώνει το ΚΚΕ τις θέσεις και τις τοποθετήσεις του.

Ο δρόμος για τον λαό είναι η συσπείρωση στα συνδικάτα, στα σωματεία, στις Λαϊκές Επιτροπές. Τον δρόμο δείχνουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις και οι παρεμβάσεις που έχουν προηγηθεί, απαιτώντας την ανάκτηση όλων όσα έχασαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς εκπτώσεις και κάλπικες υποσχέσεις, το ξήλωμα όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου, τη διεκδίκηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, τη διεκδίκηση μιας ζωής με βάση τις δυνατότητες της εποχής, την απόρριψη του συμβιβασμού για μια ζωή με ψίχουλα.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, δεν θα κουραστούμε να ενημερώνουμε, να διαφωτίζουμε, να εξηγούμε, να παλεύουμε, να αντιστεκόμαστε, να οργανωνόμαστε.

Με μεγαλύτερο πείσμα, να μην τους αφήσουμε να οδηγήσουν το κίνημα, τον λαό, τη νεολαία, σε νέα κατρακύλα, να ματώνει "ες αεί"».