ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ:6944412414,6747406564,6947821682,6973472404,6942638311,6983818036 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ-ΜΕΝΕΜΕΝΗ:6947227605 ΑΝΩ ΠΟΛΗ:6948361660 Ε'ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ:6946878209 ΕΥΚΑΡΠΙΑ:6974421180 ΕΥΟΣΜΟΣ:2310776595,6977288801 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ:2310442388,6978339896,6942228031 ΚΟΡΔΕΛΙΟ:6937269311 ΝΕΑΠΟΛΗ:2310625624,6972466504 ΠΕΥΚΑ:6973529349,6945968839 ΠΟΛΙΧΝΗ:2310608798 ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ:6977873449 ΣΥΚΙΕΣ:2310620293,6937389891,6995361453 ΤΟΥΜΠΑ-ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ:6984201224
ΜΕΤΕΩΡΑ: 6947264179

Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: Η λογική του κέρδους εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών



Στους παράγοντες που οδηγούν τους γονείς στα ιδιωτικά κέντρα Ειδικής Αγωγής και στις ευθύνες που βαραίνουν την πολιτική των κυβερνήσεων για τη γιγάντωση του χώρου αυτού αναφέρθηκε η Γεωργία Κουρή, γενική γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στα Ιδιωτικά Κέντρα Παρέμβασης και Αποκατάστασης (ΣΕΜΙΣΕΑ), στην ημερίδα που πραγματοποίησε η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής στις 20 Μάη. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στις τελευταίες εξελίξεις με τις συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ και την παράλληλη στήριξη, και ανέδειξε τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τις διεκδικήσεις του Σωματείου. Ακολουθούν αποσπάσματα της ομιλίας της.
Περιορισμένη πρόσβαση στα νέα διαγνωστικά εργαλεία
Με την πρόοδο της επιστήμης υπάρχουν νέα διαγνωστικά εργαλεία που εντοπίζουν προβλήματα, π.χ. του φάσματος του αυτισμού, όπου τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχαν και πολλές περιπτώσεις έμεναν αδιάγνωστες. Η ίδια η γνώση και η απαιτητικότητα των οικογενειών να αντιμετωπίζουν προβλήματα των παιδιών τους, η εκπαίδευση και η πείρα των δασκάλων, βοηθούν ακόμα και με τα παλιότερα διαγνωστικά εργαλεία να εντοπίζονται προβλήματα όπως π.χ. η δυσλεξία. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι οι ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες για έγκαιρη διάγνωση, πρώιμη παρέμβαση και αποκατάσταση - θεραπεία.
Η ανάγκη αυτή προσκρούει στην ανυπαρξία κρατικών δομών αλλά και στη λειτουργία του υπάρχοντος συστήματος Υγείας και Παιδείας, που διέπεται από ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με συνέπεια τη διόγκωση του χώρου της ιδιωτικής Ειδικής Αγωγής, παρά την κρίση και μέσα στην κρίση.
Εννοούμε τις μεγάλες λίστες αναμονής για να ξεκινήσει η διαγνωστική διαδικασία. Για παράδειγμα, τα ΚΕΔΔΥ (σ.σ. Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης) και τα ιατροπαιδαγωγικά κέντρα δημόσιων νοσοκομείων, που μέχρι σήμερα είναι οι επίσημοι φορείς για τη διάγνωση και τη διαπίστωση των εκπαιδευτικών αναγκών, έχουν λίστες αναμονής που φτάνουν μέχρι και τα τρία χρόνια.
Εννοούμε επίσης την πλήρη έλλειψη δομών πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης, καθώς και την ανεπάρκεια δομών και υπηρεσιών θεραπείας και αποκατάστασης.
Περιπλάνηση και αγωνία για τους γονείς
Για τους γονείς, αυτό σημαίνει ότι ξεκινά μια περιπλάνηση μέχρι να βγάλουν άκρη για το τι μπορεί να συμβαίνει στο παιδί τους, όταν βλέπουν οι ίδιοι ή οι νηπιαγωγοί, δάσκαλοι κ.λπ. ότι κάτι δεν πάει καλά. Μια περιπλάνηση που κοστίζει πολύ ακριβά, καθώς οι συνεδρίες ξεκινούν από 30 ευρώ και ανάλογα με την ειδικότητα και το κύρος του ειδικού φτάνουν και τα 80 ή 100 ευρώ. Επιπλέον, ανάλογα με την περίπτωση και τις ανάγκες του παιδιού, κρίνεται και ο αριθμός των συνεδριών και των θεραπευτών που θα εμπλακούν. Ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει ένα μόνο μέρος αυτού του κόστους, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι επαγγελματίες και τα ιδιωτικά Κέντρα Ειδικής Αγωγής απαιτούν μεγαλύτερη αμοιβή από αυτό που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ. Και για να φέρουμε μερικά παραδείγματα: Για εργοθεραπεία αποζημιώνει 1,23 ευρώ ανά συνεδρία και για ψυχοθεραπεία 2,6 ευρώ.
Επειδή ακριβώς και οι οικογένειες δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στο πολύ υψηλό κόστος, μπορεί να μην κάνουν όλες τις απαιτούμενες θεραπείες (παρότι αυτές συνταγογραφούνται) ή να χρειάζονται και θεραπείες που δεν αποζημιώνονται καθόλου. Για παράδειγμα, μπορεί να γράφονται 12 λογοθεραπείες, 12 εργοθεραπείες και 4 ψυχοθεραπείες, και οι ψυχοθεραπείες να μην γίνονται προκειμένου να καλυφθεί το κόστος πέραν του νοσηλίου του ΕΟΠΥΥ για τις λογοθεραπείες και εργοθεραπείες, ώστε να μην πληρώσει ο γονιός από την τσέπη του όταν δεν έχει. Ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι οικογένειες δυσκολεύονται να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε διαδικασία και κλείνουν το πρόβλημα στο σπίτι τους. Ο σύγχρονος Καιάδας.
Να συνυπολογίσουμε ότι πέρα από το οικονομικό κόστος, η μη έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση έχει αρνητικές συνέπειες και στην πορεία του παιδιού. Τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα επισημαίνουν τη σημασία της παρέμβασης στα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης του παιδιού, όταν ακόμα αναπτύσσεται το νευρικό σύστημα και ο εγκέφαλος έχει μεγάλη πλαστικότητα, δηλαδή πιο εύκολα αλλάζει και διαμορφώνεται. (...)
Αχαρτογράφητος ο χώρος
Οσον αφορά τον αριθμό των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, χρόνια τώρα τόσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις όσο και η σημερινή γνωρίζουν την έλλειψη επιδημιολογικής έρευνας, ωστόσο τουλάχιστον μέχρι σήμερα βόλευε να μην την προχωρήσουν, γιατί μάλλον θα έδειχνε τη γύμνια του συστήματος. Ωστόσο, γνωρίζουν καλά ότι το μέσο ποσοστό αναπηρίας βάσει διεθνών επιδημιολογικών μελετών κυμαίνεται από 10 έως 15% παγκοσμίως. Με αδρούς υπολογισμούς αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση, μιλάμε για 250.000 παιδιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας για τις σχολικές μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, που δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβρη του 2017, κατά τη λήξη του σχολικού έτους 2015 - 2016 ο αριθμός των εγγεγραμμένων μαθητών σε όλες τις βαθμίδες Ειδικής Αγωγής, από νηπιαγωγείο έως Ειδικό Λύκειο, δεν ξεπερνούσαν τις 10.037. (...)
Ολοι οι μέχρι σήμερα κυβερνώντες, επικαλούμενοι διαχρονικά την έλλειψη κρατικών δομών και υπηρεσιών, ενίσχυαν τα ιδιωτικά κέντρα μέσω νοσηλίων από τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι γονείς πλήρωναν στους ιδιώτες και με την απόδειξη που προσκόμιζαν στον ΕΟΠΥΥ έπαιρναν χρήματα - ανάλογα με τον αριθμό των θεραπευτικών πράξεων και το ύψος της αμοιβής - για καθεμιά απ' αυτές, όπως προβλέπει ο ΕΚΠΥ. Αυτή η διαδικασία, με βάση τον κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ, θα ίσχυε μέχρι να υπογραφούν οι συμβάσεις μεταξύ του ΕΟΠΥΥ από τη μια και των αυτοαπασχολουμένων και των ιδιωτικών κέντρων Ειδικής Αγωγής από την άλλη. (...)
Επιπλέον επιβάρυνση για παιδιά και οικογένειες
Αντί να λαμβάνει το παιδί τις θεραπείες εντός του σχολικού πλαισίου, όπου οι ειδικοί θεραπευτές θα μπορούν να παρακολουθήσουν ολόπλευρα την πορεία του και σε συνεργασία με τους δασκάλους να κάνουν τις ανάλογες παρεμβάσεις, καταπονείται τρέχοντας το απόγευμα για να καλύψει αυτές τις θεραπείες, που έχουν εντέλει και αποσπασματικό χαρακτήρα. Και μιλάμε για παιδιά που είναι ήδη επιβαρυμένα από τις δυσκολίες που προκύπτουν από την πάθησή τους και τα οποία έχουν ανάγκη για σταθερότητα και περισσότερη ξεκούραση. Αυτά τα παιδιά, που ήδη καταπονούνται το πρωί στο Γενικό ή Ειδικό Σχολείο λόγω των εκεί ελλείψεων, θα πρέπει να συνεχίζουν τη μέρα τους στο δεύτερο, ουσιαστικά, σχολείο. Χωρίς να λογαριάζουμε την πλήρη διατάραξη του οικογενειακού προγραμματισμού, μιας και ολόκληρη η οικογένεια, ειδικά στις πιο βαριές και απαιτητικές περιπτώσεις, προσαρμόζει ανάλογα το πρόγραμμά της. (...)
Στο πεδίο της οικονομίας οι λόγοι των ελλείψεων
Πραγματικά, η ιδιωτική Ειδική Αγωγή έχει γιγαντωθεί μέσα στα χρόνια της κρίσης. Σε κάθε γειτονιά πλέον υπάρχει τουλάχιστον ένα Κέντρο Ειδικής Αγωγής ή ιδιώτης αυτοαπασχολούμενος. Η κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο δεν είναι αισιόδοξη ούτε για τους εργαζόμενους, που βιώνουν τη σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα σε όλο της το μεγαλείο: Ωράρια - λάστιχο, αμοιβή με μπλοκάκι, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, καμία αμοιβή για τις εποπτείες και τις επιστημονικές ομάδες που είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Ποιους αφορά η γιγάντωση του κλάδου; Ποιοι τελικά κερδίζουν από την ανάπτυξη αυτή, αφού αφενός οι γονείς υποχρεώνονται να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και αφετέρου οι εργαζόμενοι ξεζουμίζονται, σε έναν τομέα που θεωρείται ανθρωπιστικός και αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα;
Δεν είναι άλλοι βέβαια από τους ιδιοκτήτες των Κέντρων. Κάποια από αυτά μάλιστα έχουν τόση κερδοφορία, που έχουν γίνει και αλυσίδες, όπως τα σούπερ μάρκετ. Ενώ υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες που εμφανίζονται Κέντρα με διαφορετικές επωνυμίες, ενώ ο ιδιοκτήτης είναι ο ίδιος.
Κέρδος έχει και το κράτος, που μειώνει τις δαπάνες για Πρόνοια και Ειδική Αγωγή, αφού το βάρος επωμίζονται οι οικογένειες κι έτσι μπορεί να χρηματοδοτεί αδρά τις επιχειρήσεις για νέες επενδύσεις, να τις απαλλάσσει με φοροαπαλλαγές από τη μεγάλη φορολογία που ισχύει για τον υπόλοιπο λαό κ.λπ.
Στόχοι πάλης γονιών και εργαζομένων
Γιατί παλεύουμε μέσα από το Σωματείο Εργαζομένων στην ιδιωτική Ειδική Αγωγή αλλά και σε συμμαχία με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων;
Παλεύουμε για δωρεάν, δημόσιες, υψηλής ποιότητας υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας - Ειδικής Αγωγής, την ευθύνη των οποίων θα έχει αποκλειστικά το κράτος και δεν θα χρειάζεται να τις πληρώνει η οικογένεια, άμεσα ή έμμεσα, μέσω του ΕΟΠΥΥ. Γι' αυτό λέμε πως πρέπει να ενισχυθούν οι κρατικές υπηρεσίες και δομές Ειδικής Αγωγής με το ανάλογο επιστημονικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, με κατοχυρωμένα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και να δημιουργηθούν νέες. Ολες οι αναγκαίες θεραπείες και παρεμβάσεις να γίνονται στο πλαίσιο του Ειδικού Σχολείου ή και του Γενικού - όταν οι ανάγκες του παιδιού μπορούν να καλυφθούν στο Γενικό Σχολείο και δεν θα του στερήσουν τις απαιτούμενες ειδικές παρεμβάσεις - και όχι μέσα από ιδιώτες, το απόγευμα με λειτουργία διεπιστημονικών ομάδων που θα παρακολουθούν την πορεία του παιδιού και θα κάνουν έγκαιρα τις απαιτούμενες παρεμβάσεις. Με την εξέλιξη της επιστήμης, τα περισσότερα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να αναπτυχθούν ολόπλευρα και να συμμετάσχουν ισότιμα σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, με την κατάλληλη επιστημονική στήριξη στην κατάλληλη ηλικία, με την πρώιμη διάγνωση και έγκαιρη παρέμβαση, με την πρόληψη στους χώρους εργασίας, με τον προγεννητικό έλεγχο και τη συμβουλευτική γονέων.
Να αναπτυχθούν κρατικές δομές για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των παιδιών με αναπηρία, τις απογευματινές ώρες, σε δραστηριότητες αθλητισμού και πολιτισμού.
Είμαστε πεπεισμένοι πως αυτά είναι εφικτά στις μέρες μας, γιατί μας το έχει διδάξει η μέχρι σήμερα ιστορία της Ειδικής Αγωγής. Μας το έχουν διδάξει η πρότυπη Σχολή Τυφλών της Τασκένδης και η Σχολή Τυφλόκωφων Παιδιών, που λειτουργούσαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες τον προηγούμενο αιώνα και είχαν αποτελέσματα στον απώτερο σκοπό της ένταξης, στην παραγωγική ένταξη.